اسلام و فرزند نیکو
اسلام دینی است آسمانی و مکمل که سروش آن گوش ،دل و جان را مینوازد و از درون و فطرت انسان سرچشمه گرفته خواسته ها و نیازهای روحی انسان را برآورده می سازد .
اسلام دل ها را با رابطۀ برادری و برابری و الفت و محبت به هم نزدیک و پیوند می دهد.
صداقت، امانت ، همکاری و صمیمیت را با تعمیل دساتیراش به جامعه به ارمغان می آورد.
با ظالمان ، فساد پیشه گان ، خیانت کاران و ریا کاران در مبارزه است، از نیکو کاران و خدمت گذاران جامعه و مردم به عنوان دوست خداوند یاد می کند .
اسلام با افراط و تفریط سخت در تضاد است وآنرا قبول ندارد، اسلام دینی است که اعتدال ومیانه روی را درهمه امور زندگی دستورالعمل خویش قرار داده و با تکامل و تصور و نیازمندی های فطری انسانها در هر عصر و زمان موافق ومتضمن فلاح و رستگاری دنیا و اخرت بوده بهبود زندگانی اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی را هر آن هدف خویش قرار داده است.
پس هر نقصی و یاسستی بعضا در تعمیل دساتیر آن صورت می گیرد، این امر بر عدم پویایی اصل اندیشه و دساتیر این دین نبوده بل نقص کار مجریان و مسوولان امور است که کفایت اهلیت ، درایت و لیاقت تعمیل آنرا ندارد.
پرودگار عالمیان را سپاسگذاریم که ما بنده گان عاجز و خاکی را به عطای نعمات گوناگون شان مفتخر گردانیدند و ازجملۀ آن همه نعمات و مهربانی خداوند بزرگ می توان از عطیه بس با ارزش و زیبا( فرزند نیکو) را نام برد.
آری !
فرزند نیکو مایه افتخار خانواده و جامعه ، فرزند نیکوکه چون مردمک چشم از والدین محافظت می نماید ،فرزند نیکو که هر تار و پودش بخاطر آسایش و آرامی والدین اش می اندیشد و قلبش در هر تپش خود زمزمه خدمت به والدین اش را می نماید.
اسلام عزیز این همه مهر و محبت را در قلب فرزندان سالم جا داده تا چگونه بخاطر آسایش والدین کوشا باشند.
