مساوات گرایی و همگونی اجتماعی: شدت رقابت به افزایش تعداد رقبا است. اکثر ژاپنیها، درست یا نادرست، براین باورند کهم در میدان ترقی اجتماعی نسبت به همنوعان خود امکان موفقیت کمابیش مشابهی دارند.
این امر موجب تشدید حس رقابت درمیان افراد می شود. گویاترین مثال در این مورد، اهمیتی_ که در نزد فرانسویها دیده نمیشود_است که ژاپنیها به آموزش قرزندانشان می دهند، زیرا موفقیت اجتماعی به طور حتمی با اخذ مدرک از یکی از معتبرترین دانشگاههای ژاپن میسر می شود.
آماده شدن برای کنکور دانشگاه از همان مدرسۀ ابتدایی و حتی از کودکستان آغاز می شود. برابری امکان، آنجهنانکه ژاپنیها اعتقاد دارند، ناشی از این واقعیت است که به نظر نمی رسد آنان وجود طبقات دریک جامعۀ بسیار هنگون را احساس کرده باشند.
همه ساله نتایج آمارگیری سازمانهای دولتی نشان می دهد که 90% از افراد مورد سئوال خود را از طبقه متوسط می دانند. حتی می توان گفت که در ژاپن، جامعه مشتمل برطبقات اجتماعی نیست.
درهرحال، مفهوم «طبقه»_ از دیدگاه مارکسیستی_ هرگز در ذهن ژاپنیها ریشه نداونده است. چنین به نظر می رسد که تضاد مارکسیستی با تفکر سنتی ژاپنیها که بر همبستگی گروه اشتراکی ( همان طور که قبلا ذکر آن رفت) تآکید می کند، سازگاری چندانی نداشته باشد. افرادف باوجود اختلاف درآمد و ثروت، معولا ارزشها و هنجارهای رفتاری مشابهی دارند.
