انگیزه و تصمیمگیری

Posted on at


اگر میزان غیبت حقوق بگیران ژاپنی (1.9%) را با نسبت 8.3% در فرانسه و 7.7% در آلمان یا 13.8% در سوئد مقایسه کنیم، بدون شک انگیزۀ کاری آنان آشکار می شود


. ژاپنیها عموما به پیشرفت شخصی خود بسیار دلبسته اند. انگیزۀ کاری می تواند جلوه های گوناگون داشته باشد. جدیت، احساس مسئولیت، و اخلاص در کار، امروزه هنوز ارزشهای اساسی جامعۀ ژاپن است. به همان اندازه که رقابت تشدید می شود، این جهتگیری جامعۀ ژاپن نمایانتر می شود.



     با وجود این نباید فراموش کرد که در روشهای مدیریت ژاپنی، عناصری نظیر استقلال یا مشارکت جود دارند که می توانند انگیزه ای برای حقوق بگیران به شمار روند


. از دیدگاه ژاپنیها، استقلال به مفهوم واگذاری قدرت تصمیمگیری به افرادی در سطح علمی و اجرایی ساده است. روند تصمیمگیری به افرادی در سطح عملی و اجرایی ساده است


. روند تصمیمگیری توسط «رینگی» در چنین چارچوبی قرار می گیرد. تصمیم معمولا در پی مذاکرات یا گردهمایی «کاچو» و همکارانش اتخاذ می شود. باید توجه داشت که مرکز واقعی تصمیمگیری در سطح «کا» قرار دارد. «جوموکایی» یا شورای اداری بیشتر مرجع تصویب پیشنهادهایی است، که اکثر آنها را بخش عملی «کا» ارائه می دهد.



     ذکر این نکته حائز اهمیت است که در مؤسسات اقتصادی ژاپن، تقریبا هیچ گاه سلسله مراتب کادرها تصمیمی را تحمیل نمی کند؛ زیرا مسئولی همکارانش را جلب کند. بنابراین، تصمیمگیری جمعی است و در کلیۀ سطوح سلسلۀ مراتب انجام می شود.


این امر مستلزم مباحثات متعدد و طولانی است که به کلیۀ شرکت کنندگان اجازه می دهد نظرهای خود را ارائه دهند و مزایا و معایب راههای پیشنهاد شده برای حل مسئله ای مشخص را بسنجند. اما این مباحثات درعین حال بخشی از روند اجرای تصمیم نیز هست، در مذاکرات حضور دارند و در نتیجه، نسبت به تصمیم «خود» احساس وابستگی و مسئولیت می کنند



.یشنهادی را که این گونه در سطح «کا» مطرح ور در موردش تصمیمگیری می شود، «کاچو» برای مقام بالاتر «بوچو»، توضیح می دهد. پس از تبادل نظربین «کاچو» و «بوچو»، شخص اخیر پیشنهاد مزبور را برای مدیریت عمومی توضیح می دهد تا موافقت آن را کسب کند.


این مرحلۀ غیر رسمی زمینه سازی، «نماواشی» نامیده می شود که با مفهوم «گذشتن از هفتخوان» مطابقت دارد.



About the author

160