زندگی انسان مملوء از خاطره هاست که ما با آن زندگی مان را میگذرانیم و گاهی این خاطره ها ما را میگریاند و گاهی هم لبخندی بر لبانمان شگوفا میسازند . در زندگی مان گاهی اتفاقاتی رخ میدهد که شاید هرگز آنها را در باورمان نمیگنجانیدیم و انتظار آن را نداشتیم ، بعضی اوقات آرزو میکنیم و میگوییم که ای کاش بعضی از اتفاقات گذشتهء مان را دوباره آغاز کنیم و تغییرش بدهیم اما افسوس هرگز نمی توانیم به این خواستهء مان برسیم
چه لذتی دارد یک خاطرهء شیرین ؛ وقتی به آن فکر میکنیم و احساس خوشبختی میکنیم ، گاه خاطره ای از کودکی مان که با دوستان خویش داشتیم ، گاه از خاطرات شیرین جوانی ، گاه از رسیدن به کسی که همیشه بدست آوردنش آرزوی مان بود ، گاه از رسیدن به پیروزی و کامیابی و همین قسم هزاران خاطره ای که در زندگی مان میگذرد و این لحظات بهترین لحظات عمرمان خواهد بود
و اما چه سخت دردمان میدهد یک خاطرهء تلخ ؛ وقتی به خاطرات تلخ زندگی مان فکر میکنیم احساس بدبختی و گاهی هم حقارت میکنیم ، گاه از بیکسی ها و تنهایی هایمان ، گاه از درد از دست دادن عزیزانمان ، گاه از درد بدست نیاوردن و نرسیدن به آرزوهایمان ، گاه از ناکامی ها و نا امیدی ها ، گاه از شکست ، گاه از هزاران دردی که شامل زندگی مان بوده است
باید درک کرد زندگی را به این که هیچ انسانی در دنیا بی درد و بدون پریشانی آفریده نشده است ، تا دردی نباشد کسی معنای واقعی زندگی را درک نخواهد کرد ، همین درد ها و ناکامی ها و شکست هاست که به ما میاموزاند درست زندگی کردن و چطور زندگی کردن را باید از هر شکستی درسی آموخت و زندگی را همانطوریکه باید گذرانده شود گذراند و قدر تک تک لحظات شادمان را که در کنار دیگران داریم را بدانیم تا هرگز کمرمان را این مشکلات خم ندهد
نویسنده : امید دورانی
برای رفتن به بلاگ قبلی روی لینک کلیک کنید
