طفل تنها نور الهی است که از طرف خداوند به طور امانت برای پدر و مادر اعطا میگردد.تمامی اطفال گلهای نو شگفته امروز و آینده سازفردای کشورخودهستند. که در اجتماع و فامیل دارای حقوق و امتیازاتی بوده و نیاز به توجه زیادی در تمام ابعاد زندگی خود دارند. تا اینکه یک فرد مفید و موثر به جامعه تقدیم شوند. ولی در افغانستان متاسفانه نظر به دیگر کشورها حقوق اطفال نظر بعضی دلایل همچون فقر در خانواده و عدم توجه مسئولین و غیره باعث شده تا حقوق شان پایمال شود. که این نابسامانی وی را وادار به انجام کارهای شاقه و یا هم غیر قانونی مینماید. بر همین اساس خواستم آنچه را که من از درد این اطفال احساس مینمایم را در قالب داستانی از یک طفل معصوم بنویسم امید که مورد توجه شما قرار گیرد.
من یک طفل هستم ازوقتیکه پدرومادرم راازدست دادم شب وروز کارمیکنم. روزهایم را باپاک کردن موترهای مردم سپری میکنم. وشب هایم را درخیابان ها سپری میکنم. من وقتیکه بچه ها را درسرک میبینم که به مکتب میروند باخود میگویم آیا حق من نیست که مکتب بروم؟ وازخود میپرسم من ازاین بچه ها چی کم دارم؟ درصورتیکه میدانم که پدرومادرکم دارم. اما حق که دارم لایق بهترین ها باشم اما کسی پیدا نشدکه ازمن پرسان کند که چرامکتب نمیروی؟ چراشب هایت را درخیابانها وروز هایت را باپاک کردن موترهای مردم سپری میکنی؟
آه خدایا٬ چون من یک طفل هستم باید این همه مشکلات،رنج ها دردها بی پدری وبی مادری راتحمل کنم. نگذارید که حق یک طفل هیچگاه پایمال شود. واگرتوان دارید برایش کمک کنید چنانچه میگویند.
"چوایستاد ای دست افتاده گیر"
کوشش نمائید که باگرفتن دست یک کودکی که نه پدردارد ونه هم مادر, آینده وی را بسازید. ودعا خیر او طفل بیچاره راهم کسب کنید. چراکه هنوزاو یک طفل است وتحمل این همه مشکلات, رنج ها و درد ها را ندارد. نگذارید که او اینگونه تصوری را در ذهنش جای دهد, که گوی تمام درهای امید به رویش بسته شده , و هیچگاه بازنخواهد شد.
سمیرا رادمنش
برای خواندن مطالب قبلی فلم انکس من میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:
