هیجان بخش جدا ناپذیر زندگی همه ما است و در موارد متفاوت با آنها روبرو میشویم و به انواع متفاوت, همه ما آنها را تجربه کرده ایم, بطور نمونه, ممکن نیست که کسی هرگز احساس ترس نکرده باشد, یا لذت را نچشیده باشد.
به همین شکل همه ما خشمگین شده ایم که خودش نوعی هیجان ناشی خشم است و یا برای همه غم پیش آمده است و به نوعی کم یا زیاد غمگین شده ایم. این هیجان های گاهی زود گذر اند و گاهی ماندگار برای دوره زمانی بلندی, بطور نمونه اگر برای کسی غم از دست دادن کسی پیش آید, غمگینی هیجانیست که ناشی از این غم پدید می آید و اگر اداره و مدیریت درست صورت نگیرد ممکن است که برای مدت زمان زیادی در زندگی فرد حضور داشته باشد و خیلی و یا حتا همه جنبه های زندگی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد.
از اینجاست که اهمیت مهارت کنترل هیجان های زندگی نمایان میشود و به کاربستن آن ضروری.
نظر به شرایط زندگی خود ممکن است که کسی نوع ویژه ای از هیجان را بیشتر از دیگران تجربه کرده باشد و بیشتر با آن نوع برخورد کرده باشد, ولی بطور یقین همه افراد در دوران زندگی خود همه انواع هیجان شامل, ترس, خشم, غم, لذت, خوشحالی وغیره را تجربه کرده باشند.
اینکه ما در روبرویی با این نوع های هیجان چی واکنش از خود نشان میدهیم بستگی به سطح توانایی ما در مهارت مدیریت هیجان دارد. به اساس این مهارت افراد توانایی این خواهند داشت که یک هیجان را به اداره خود درآورند و نگذارند تا آن مدیریت شخصیت رفتاری شان را به دست خود بگیرد و آنها را یک شخصیت بی اراده و سست عنصر نشان دهد.
این هیجان ها بخشی از زندگی فردی اند که آنرا تحت تاثیر خود قرار میدهند و بخشی از جدول خالی زندگی را پر میکنند.
افرادی که نمیتوانند تا هیجان های که به آنها روبرو میشوند را اداره کنند, به نوعی اشخاصی نامنظم جلوه نموده و در بسیاری از موردها ممکن است که ضعف, شخصیت شانرا زیر پرسش ببرد.
برای حاکم شدن بر هیجان های زندگی خود باید این توانایی را در خود ایجاد کرد که احساسات و هیجان های دیگران را نیز درک کرد و نسبت به آنها شناخت حاصل کرد.
همچنین مهم است که مهار هیجان های خود را در دست داشت و اجازه نداد که بیش از اندازه و حد لازم بروز داده شوند, تا آنجاییکه فرد دیگر بی اراده و بی توجه به شخصیت خود مورد قضاوت اخلاقی دیگران قرار گیرد.
