صداها به مراتب زیادتر میشدند,انگار همه خسته شدن.
از بی کاری,از نبود شغل,از تاریکی,از جهل و نادانی ......
گویا دیگر همه درک کردند که دیگر سکوت نیست,بلکه صداییاست که سکوت را در هم میشکند.
آرمانهای همه صفر شدن,هدف انگار راهش را گم کرده است.بلی!صدایی را میخواهم پخش کنم که از درد ها ساخته شده است.
افغانستان کشوریست کهن دارای کوهستان های سر به آسمان کشیده,که مردمان زیادی در آن زنده گی میکنند.
فقر آسا غباری است که شکنجه میکند مخاطبان خود را از بیکاری.
همه دلتنگ کار کردن هستند و از بیکاری خسته شدند.
هرکس بخواهد سرپای خود ایستاده شود و برای خود و جامعه ای که در آن زنده گی میکند کار کند و از راه حلال وآبرومندانه نفقه ی خانواده اش را مهیا سازد.
هر پدری هر روز و زمان با همه ی امید و بار مسئولیتی که دارد میخواهد کار کند تا فرزندانش با خیال راحت و بدون مشکل به تحصیلات خود ادامه بدهند و مهمتر این که امید هر پدر فرزندانش هستند.
اما وقتی کاری نباشد این پدر پیر با کمر خم و دستان ترک خورده ی خود چه کند؟؟؟
علت اصلی فقر,جنگ های داخلی و پی در پی است که این زمینه را ایجاد میسازد که صلح و امنیت ناپایدار باشد.
هویداست که همه اوضاع به صورت عادی نمیباشد و کسی جرات سرمایه گذاری ندارد که کاری را ایجاد کند چون فکر میکند وضعیت خراب است.
در این صورت کاری هم وجود ندارد و فساد هم روز به روز رشد میکند و کشورمان را به سوی تباهی میکشد.
_fa_rszd.jpg)
پریسا حبیبی
برای خواندن مطالب قبلی فلم انکس ام میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:
