کذب و دورغ

بیاید در ابتدا تمام انسان های روی کره ای زمین را از لحاظ جهان بینی و سیع و بینش و مقدار اندازه ای خرد و دانایی اش مورد تعمق و برسی قرار دهیم  چرا که انسان ها میتوانند از لحاظ فهم و درک و قوه ای دید و طرز تفکر خویش در یکی از حالات همچو صداقت  ویا صادق بودن و یا کذاب بودن به دسته های معتددی ودر کته گوری های تعین شده منقسم نمود 

چون آنچه را که خود انسان در ذات خویش جستجو نموده از طریق های مختلفی در اثر بعضی حرکات و طرز عمل ها این نکات را نا آگاهانه از خود بروز می دهد چرا که همواره این دسته از اشخاص اینچنین اندیشد ه اند این ضمیر شخصی آنهاست و ایشان در بعضی موارد قوه ای کنترول خویشتن را از دست داده عواطف چون کدب و یا صداقت را از خود بروز می دهند 

این دو واژه متضاد همدیگر بوده است که کذب ودورغ طوریکه از نام اش پیداست شخص کذاب همواره در ذلت و خواری بسر برده ودر نزد مردم و دوستان و اجتماع و جامعه ایکه زنده گی می نماید و یا در محل شغلی و کاری خویش بی اعتبار بوده است 

و سخنانش همواره در نزد مردم بی اعتبار بوده و اعتبار و منزلت و برزگی خود را از دست می دهد .و اگر اوقات سخنانش بر طبق صداقت و راست گویی هم باشد هیچ فردی آنرا باور نمی کند 

چون در دین و آیین هیچ مذهبی دورغ و دورغ گویی ستوده نشده و بی پایه و بی بنیاد خوانده شده است به خصوص در دین مبین اسلام که خداوند منان انسان کذاب را لعنت نموده و انسان دورغ گو در نزد خداوند و دیگر افراد جامعه از جماه ای گناه کاران بزرگ بشمار می آید

چرا که باید گفت دورغ و دورغگویی همواره زیان های هنگفتی را در بین یک جامعه به بار می آورد و باعث جنک و جدال در بین یگ فامیل یگ محل شغلی و کاری در بین مکاتب و دیگر مکان های عمومی می گردد و سبب نفاق و دشمنی و دو رنگی و حتی خون و خونریزی و قتل و کشتار در بین یگ اجتماع کوچک و یا بزرگ می گردد

چون دروغ گویی به مانندی یک دشمن حراسناک همیشه در ذهن ادمی زاد همچو وسوسه های شیطانی انسان را آلوده به گناه و کینه توزی وامیدارد .وقتی شخصی به کذب و دورغ گویی عادت نمود این عدت بد و نا پسند از یگ طرف بعث خواری و ذلت فردی مذکور گردیده و از طرف دیگر باعث گناه گردیده و مورد خشم خداوند قرار می میگرد

چون خصلت های خوب و پسندیده در نزد ما انسان ها امانت الهی است و باید به درستی از این داده ای خداوندی استفا ده نموده و به کوشیم که این امانت خداوندی را در بین افراد فامیل خویش و جامعه ایکه در ان سر وکار داریم پخش نمایم 

و به کوشیم که در انتقال خصلت های شایسته و نیکو در نسل های آینده یعنی اطفال مان برای آنها آمورگاری خوب و اولگوی به فطرت باشیم  

با تشکر

نویسنده: احمد سعید