زندگینانه مولانای بلخ
مولانا جلال الدین محمد بلخی مشهور به مولانای بلخ یا خداوندگار روم شهرت داشت در سال 604 هجری قمری در بلخ متولد شده وفرزند بهاالدین محمد ملقب به سلطان العلما بود.
مخالفت خوارزم شاه سبب شد تا خانواده مولانا مجبور به ترک شهر دوستداشتنی اش (بلخ ) گردد مولانا در آن زمان مرحله نوجوانی را سپری می نمود او رهسپار مکه معظمه شد و بعد از عبور از شهرهای مانند هرات ، نیشاپور ، شام وارد شهر قونیه گردید و در همان جا ساکن گردید.

 

حضرت مولانا در دامان خانواده ای دانشور خود به فراگیری علم و فرهنگ پر بار اسلامی پرداخت ، او بعد از مرگ پدرش در شهر دمشق به تحصیلات فلسفی و علمی خود پرداخت و بعد از تکمیل دوره تحصیل در شهر قونیه به صفت استاد به تدریس آغاز کرد و شاگردان بی شماری در این عرصه تربیه نموده است.
حضرت مولانا در سال 642 هجری با شمس الدین محمد تبریزی ملاقات نمود و از دیدار با او تحول بزرگی در افکار و زندگانی اش رونما گردید . این ملاقات سبب شد تا مولانا تدریس را ترک و در خدمت شمس الدین محمد تبریزی قرار گیرد.
چناچه خود می گوید:
زاهد بودم ترانه گویم کردی
سرفتنه ی بزم و باده جویم کردی
سجاده نشین با وقاری بودم

 

حضرت شمس بعد ازبیشتر از یکسال اقامت در قونیه ناگهان غایب شد و در غیابت اش سر به شیدایی زد .
چناچه روایت است شخصی نزد مولانا آمد و گفت شمس تبریزرا دیدم او تمام جواهرات اش را به مرد بخشید شخصی دیگری نزد مولانا آمد و گفت : " شخصی که نزد شما آمده بود دروغ گفته چرا آن همه جواهرات را به او بخشیدی؟ از شمس تبریزی خبری نیست "
مولانا فرمود : "من بخاطر گفتن این خبر آن همه جواهرات را بخشیدم اگر شمس تبریزی را واقعا دیده باشد تمام زندگی ام را به او می بخشم."

 

خلاصه مولانا چنان شیفته شمس تبریزی بود که سر از پا نمی شناخت و شهر های شام را به جستجو پرداخت خلاصه به اثر درخواست و خواهش مولانا ، شمس تبریز دوباره به قونیه برگشت،

 

د.