خشم باعث تبایی انسان می شودچون خشم داشتن انسان را دیوانه ساپت می کند ودرنظردیگران بدنشان می دهدوباعث این می شود که تمام افرد جامعه ازما دوربروند آن وقت است که ما کدام رای ندارم تا دل مردم خودرابدست آورم چون با خشم که داشتم آنها را ازخود دورکردم

پس اینجا جای پشیمانی است که افسوس خوردن کدام فاید نداردپس بایدهمیشه به فکراین باشیم که خشم راازخوددورکنیم وهمیشه با خانوادومردم جامعه خودبا افتخارزندگی کنیم اگرتمام ما زندگی خودرا با خشم سپری کنم باعث این می شودکه اعضایی فامیل خودراازدست بدهم وبایدتک وتنها زندگی کنیم پس این زندگی ما بدترین زندگی دردنیا است

 

 

واین هم راباید بفهمیم خشم که داریم نام خودرا برسرز بانهای مردم قرارمی دهم که انداختن آن ازسرزبان مردم بسیارسخت است درجامعه امروزی بعضی اشخاص هستن که خشم زیاد دارندوباعث تبای زندگی زن واولادش می شود

خشم داشتن رویی انسان را ضعیف وآن راگوشنشین می کندخشم ماندآتش سرخ است که کسی جرعت رفتن درپیش آنرا نداردیک انسان موفق هیچ وقت خشم رابه وجودخودراه نمی دهد چون اومی داندکه باعث خراب شدن زنده گی وتحصیلات آن می شود

اگردقبق فکرکنیدهمین حال سروقت است که خشم راازخود دورکنیم تابتوانیم با کارهای خوب خودنام خودرابرسرزبانهای قراردهیم که هم باعث افتخارخودمان وهمچنین باعث افتخارپدرومادرهم می شوداین راهمبایدبدانیم که رمزموفقیت انسانها درخوبی آنها است