در جامعه امروزی همه افراد جامعه خواستار سعادت وخوشبختی در زنده گی روزمره خود هستند وبعضی مردم
تنها راه رسیدن به سعادت وخوشبختی را به جمع آوری مال ودارایی میدانند وبعضی دیگراز مردم  راه رسیدن به
خوشبختی را رسیدن به مقام ومنزلت بزرگ میدانند وبرخی دیگری از مردم راه رسیدن به خوشبختی را  راه رسیدن به خواهش های نفسانی خود میدانند.

و عده یی از مردم ریاضت وسختی کشیدن جسم انسان را راه رسیدن به خوشبختی میدانند اما کدام راه  راه رسیدن
به خوشبختی است؟؟؟؟؟؟به نظر شخصی من هیچ یک از راه های فوق خوب نیست برای رسیدن ودست پیدا کردن
به خوشبختی نسیت تنها راه رسیدن  وتنها راز خوشبختی ایمان به خداوند وباور داشتن به ذات پاک پروردگار وعبادت کردن اوست.

تمام پند واندرز ها همه تجربه های  بزرگان ونتیجه سختی های بزرگان واقوام قدیم میباشد سستی در کار های
روزمره ما موجب میشود که به نتیجه وکارهای که میخواهیم نرسیم بهترین وبزرگترین راه رسیدن به خوشبختی
خدا پرستی ویکتا پرستی است ما باید در زنده گی خود از دو صفت خود داری کنیم 1:هیچ وقت نباید بی حوصله
باشیم بخاطریکه اگر در امور زنده گی هیچ وقت موفق نخواهی بود2:ما نباید در کار ها تنبلی کنیم چونکه تنبلی
باعث میشود از همه پیشرفت های زنده گی باز بمانیم واین راه رسیدن به خوشبختی نیست پیروزی آنست  که هر
وقت شخص به زمین بیافتد دوباره تلاش کند تا به پاه ایستاده شود نه آنکه دوباره برنخیزد واز تلاش کردن دست بکشد چون تلاش همیشه رمز پیروزی است.