شهری زیبا و بی نظیر,ولایتی باستانی,خطه ای همراه با کوهپایه های سر یه فلک کشیده,آب و هوایش خوش است,مردمانش غیور, زیباست و زیبایهایش را نمیتوان توصیف نمود.در شمال شرق افغان زمین موقعیت یافته.زنانی سخت کوش دارد.

اما افسوس که قهر طبیعت تمام زیبایی هایش را گرفت و باری دیگر با بهانه ای دیگر افغانستان را عزا دار نمود.پدر پیری همراه با نوه هایش بازی مینمود,مادری بر روی اجاق همراه با خس و خاشه ها چای دم مینمود,کودکی همراه با دوستانش گوسفندان را به خانه اش باز میگرداندو دختری در گوشه ای دیگر قالین را با تارهای رنگین میبافت.ناگاه زمین به لغزش آمد,دخترک برادر کوچکش را از گهواره برداشت به سوی بیرون روان شد,پدر پیر نوه هایش را در آغوش خویش پنهان نمود و پسرک به دنبال گوسفندانش با پای برهنه دوید اما اجل مهلت نداد.

گویا زمین دهان باز نمود و ارگو را در کام خویش کشید.دیگر صدایی نمی آمد,صدای قهقه ی کودکان,صدای گوسفندان,صدای نی چوپان.دیگر هیچ آوازی به سمع نمیرسید.کوه فروریخته بود و خانه ای نبود.صدای غم انگیز رفتن مظلومانه ی 2500 تن آسمان را وادار به گریستن میکرد.دیگر بدخشان و ارگوی مملو از زیبایی ها با خاک یکسان شده بود.

این هم غمی دیگر بر غم های مردم افغانستان افزوده شد,غم و رنجی متفاوت تر از دیگر غم ها,سخن از کشته شدن یک نفر یا دو نفر نیست,سخن از وداع نمودن 1500 تن است.مردمی با آرزو های زیاد و با امید به فرداهای بهتر در زیر خاک ها مدفون شده اند.کاری نمیتوان کرد.حتی اجسادشان از زیر آوار بیرون کشیده نشد و دستور به گور دسته جمعی دادند.

کاش این گونه نمیشد ولی بارالها میدانم که هیچ کدام از کارهایت بی دلیل نیست و همیشه این سخن ات را میشنوم"ان الله مع صابرین"و همانا خداوند با صابران است این بار هم بذر صبر را در دل های غم دیده ی هم وطنانم بکار به خصوص بازمانده گان این حادثه ی دلخراش.

و جایگاه کسانی را که مظلومانه رفتند در بهشت برین قرار ده.

برای خواندن مطالب قبلی فلم انکس لیسه مېرمن حیاتی میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:

http://www.filmannex.com/MirmanHayatiHighSchool/blog_post

اسما