ســـــــــکـــوت
در ســکوت صــدایــم حرف از جفای توســت
دریاد تو بگریم هم چون ابر آن هوا زتوســت
ای گل سر ســبد عشق دلــم
ای بهترین سکوت نوای شب ومنزلـــم
ای نامهربان وبی وفایـــم
ای بی مهر وبی محبت بی صدایـــم
آن باد که می وزد بوی تودارد
بوی مشــک سای از نسیــم کوی تودارد
من کــه را ببویــم که دهد بوی تورا
من کـه را بجویــم که کند خنده روی تورا
تا کی من بســرایم شــعر غــم دیــده
چرا هر کس از تو گل ها را برچیـــده
من کی بودم که ندارم برای تو بوی گل را
از کــی بجــویم این صــدای محــفل بلبل را
از کــی نظاره کنم احســاس عشـــق را
از کــی ببویم بوی گل تورا
تا کی به هوای تو هم چو آسمان دلــم گرفتــه باشـــد
تا کی به صــدای تو هم چو بلبل منتــــظر
جان بدهم وهردم شـوم به عشـــقت هلاک
ای گل کجاســـتی بیا که من ماندم وغیـــاب.....
