معلم مقام مفید و با حسن در جامعه، معلم اولین و آخرین رهنما برای یک فرد، کسی که با شوق فراوان می خواهد به تربیت و اصلاح افراد در جامعه بپردازد، و معلم شخصی که بعد از والدین بلند ترین مقام را دارد و اما نقش یک معلم در بهبود جامعه ، اینرا می دانیم که پیشرفت جامعه صرف توسط تربیت و کارکرد اصلاح شده گان در جامعه ممکن می شود اما تربیت افراد از همان دوره تولد و کودکی شان شروع شده و از همان روز اول رنده گی شروع به یاد گرفتن فعالیت های موثر می کنند

 اما اینرا نیز میدانیم که والدین تربیت عاطفی را پیش می برند و تربیت غیر عاطفی نیز برای اجتماعی شدن کودک ضروری است به همین سبب لازم است که کودکان در سن شش الی هفت سالگی شامل مکتب شده و به تربیت مهربان اما غیر عاطفی رو به رو شوند و کسی که همه این کار ها را ممکن می سازد معلم والا مرتبه است که توسط رهنمایی های مفید و موثر خود که در مورد جامعه دارد زمینه فعالیت ها را به اطفال مساعد می کند

. اما به همان قدری که یک معلم می تواند در جامعه مفید واقع شود به همان انداره  مضر نیز هم واقع شده می تواند بطور مثال : می توان از معلمی نام برد که به تمام شاگردان یکسان توجه ندارد از خشونت برای فهماندن درس استفاده می کند با مراعات نکردن نظم زمینه را برای بی نظمی شاگردان فراهم می کند با استفاده نکردن از روش درست تدریسی زحمات کودکان وآینده آنها را به تباهی می کشاند و هزاران دلیل دیگر

و برای بهبود هر چه بهتر جامعه و بهبود نقش معلم در جامعه لازم است که معلمین که جایگاه پدر و مادر را دارند همانند فرزندان خود به شاگردان توجه کامل نموده و با مراعات نمودن محیط درسی و محیط رسمی، خود را یک رهنما به اطفال و شاگردان قرار دهد به هیچ وجه از خشونت در فهاندن درس استفاده نکند به همین ترتیب کوشش کند با دادن معلومات عمومی برای شاگردان در باز کردن ذهن آنها سهم بگیرد بالاخره یک شاگرد را با رهنمایی های لازم آماده این بسازد که برای جامعه کاری کند و جامعه را از طریق اختراعات و اکتشافات به سوی ترقی و پیشرفت سوق دهد

و اگر تمام این اصلاحات در جامعه تطبیق شود بدون شک خراب ترین جامعه نیز روزی به بهترین محیط زنده گی تبدیل می شود.