زراعت وکشاورزی اساس وتهداب اقتصاد ملی کشور را تشکیل میدهد زراعت وکشاورزی به فن اراستن وزینت دادن محیط هم گفته میشود وهم چنان سلبقه بیش هزلر ساله دارد که مردم ما از طریق همین فن مقدس امرار معشت میکنند وزندگی خودرااز همان مزد آبله کف دست سروسامان میدهند در مجموع زراعت بخشهای مختلف دارد که هر طبقه مطابق میل وخواست خود وشرایط اقلیمی مصروف زرع اند مثال در کشور ما نظر به شرایط اقلیمی وموقبعت جغرافیای که دارد نمیتواند انواع بیشتر از سبزیجات ومیوه ها را کشت کند اما انواع دیگر انه است که به بهترین وجه توسط زارعین کشور عزیز ما کشت وبه بهره برداری سپرده میشود
در کشور ما انواع میوه های تازه وخشک وجود دارد که در سطح جهان از شهرت بسزای برخوردار است که این میوه ها بعداز محصول بسته بندی شده وبه خارج از کشور صادر ودر بدل ان ضروریات به داخل وارد میشود مثال انگور پسته وانار افغانستان از طمع ومزه خاصی برخوردار است نمونه ان با ان طمع در سطح جهان پیدا نمیشود
وهم چنان گندم هم یکی از بهترین محصولات زراعتی ما میباشد که هر چند کشت کردن ان باعث بلند رفتن اقتصاد ورفع ضروریات مردم میشود
اما بد بختانه در بعضی از قسنت های کشور ما هم وجود دارد که از وظیفه زراعت استفاده غلط میکنن به انواع زرع کوکنار مصروف اند وفکر میکنن کشت انها باعث بدست اوردن پول بیشتر میشود پس میتوانند زندگی خوشبخت داشته باشن در حالیکه این یک غلط فهمی خیلی بزرگ است واین غلط فهمی باعث تباهی زندگی وبنا کردن خانه در دوزخ میشود وهر قدر کشت کنن همان قدر اتش دوزخ را برای خود شعله ور تر میکنن چون کشت کوکنار باعث تباهی زندگی یک هم وطن ما میشود پس مسولیت ما به عنوان فرد فعال جامعه ومسولیت مسولیین دولت این است تا انها را بفهمانیم که زندگی کردن در فضای خوشی ارامی یعنی خوردن روزی حلال از را حلال میباشد که هم یک کشور اباد وهم خود مان در فضای صلح وارامش زندگی خود را به اتمام برسانیم
ساناز سیرت