قرنی که ما اکنون در آن زیست می نمائیم قرن بیست و یکم به حساب می آید، که در این قرن بشر بیشترین حد پیشرفت ها و اختراعات خود را داشته است و به پیشرفت های مهم علمی نائل گردیده است
حتی گفته می توانیم درصد سال اخیر دانسته های بشر بیش از تمام یافته های او در زمان های قبل از آن بوده است.
در چنین زمانه ای که همه در حال پیشرفت و ترقی هستند ما چه طور می توانیم از این همه انکشافات و دست آوردها عقب و بدون اطلاع بمانیم و ما چه طور می توانیم از علم و دانش اشخاص پیش گام و پیش قدم غفلت نمائیم
....
همانگونه که مردم زمانه در حال پیشرفت است ما هم باید کوشش کنیم تا با دانش وعلمی که خداوند برای مان اعطا کرده است بهره لازم را ببریم.
اولین بار که بشر از کتاب استفاده نمود تقریبا 2000 سال قبل از میلاد مسیحا بود که مصری ها از یک گیاهی که پاپیروس نامیده میشد توانستند صفحاتی بسازند که بنام کاغذ پاپیروس نیز نامیده میشد و عرض آن حدودِ 30 سانتی متر ولی طول آن بیشتر از چندین متر بود. و توسط نی و بواسطه جوهر بر روی آن توسط اشکال می نوشتند
.
ناگفته نباید گذاشت که اختراع کتاب و یا کاغذ مهم ترین و پرافتخارترین اختراع بشر است که میتوان تاریخ و سرگذشت یک مملکت را بر روی آن به یادگار گذاشت،
اختراع کتاب بود که اکنون تاریخ قدیمیان در دست ما است.
چنانچه عالم وفیلسوف بزرگ جهان آلبرت انیشتین گفته است :
افکار و اندیشه های انسان طوری است که شاید فقط خواندن یک کتاب پایه اندیشه ها و افکار انسان را بر مبنای جدید یا در مسیر خاصی قرار دهد وحتی امکان دارد کتابی مسیر سرنوشت میلیون ها انسان را در راه مخصوصی قرار دهد و جهت زندگی انسان را تعییر دهد
.
بعضی از دانشمندان نیز بر این نظر هستند که در دنیا هیچ لذتی برابری با لذت خواندن کتاب ندارد.
بعضی ها هم کتاب را بهترین دوست و همدم انسان خوانده اند زیرا کتاب در اوقات بیکاری می تواند وقت آدمی را بدون اینکه به هدر رود را به خوبی و به گونه مفید بگذراند.
کتاب در حقیقت یک دانشگاه ویا مرکز تجمع اطلاعات است.
همانطوریکه شاعر بلند پایه فرانسه گفته است :
خوشبخت کسی است که با یکی از این دو دوست باشد؛ کتاب و یا دوستانی که اهل کتاب و مطالعه باشند
وامن انکس.
