خیالات هم همان خیالات کودکانه، همان نمیدانم های کودکانه و همان کنجکاوی های کودکانه در کودکی زیباست چه، میگذرد زمان کودکی و آنقدر هم شیرین است که هیچ قابل گفتن نیست
در کودکی همیشه میتوانی با گریه کردن همان چیزی را که میخواهی بدست بیاوری چون چیزهایی را که در کودکی میخواهی مانند خودت کوچک هستند و به آسانی بدست می آیند
و زیباترین و جالب ترین خصلت کودکانه اینست که روزها را بخاطر داشتن یک عروسک یا یک ماشین یا ... گریه میکنی و اما وقتی او را بدست میاوری شاید لحظه ای را هم با او بازی نکنی چون تمام لذت بازی کردن با او را با گریه کردن برای بدست آوردنش جبران کردی خیلی زیباست روزهای کودکی با آن درس هایی که هر روز
داریم از زندگی کردن و یک روز بیشتر بودن در این دنیا می آموزیم
اما نمیدانم چرا؟ درس هایی را که خودمان یاد داریم را به فراموشی می سپاریم و درسهایی را که این دنیای پر فریب به ما یاد میدهد را به یاد می سپاریم چون در کودکی درسهایی را یاد داریم که اصلا بزرگان از آن آگاه نیستند میتوان به عنوان نمونه زود بخشیدن دیگران را گفت آری زود بخشیدن دیگران زمانی که از یک نفر بسیار متنفر میشوی که دنیای تو را برداشته است یعنی عروسکت یا ماشینت را برداشته و با آن بازی میکند
با آن که خون جلوی چشمانمان را گرفته است و دویده دویده به طرف آن میرویم و زمانی که نزدیک اش شدیم از تمام اعضای بدن خود استفاده میکنیم تا از خود دفاع کرده و بتوانیم که از حریم شخصی خود دفاع کنیم
و آن چیزی که مربوط به خودمان است را بگیریم اما از این قضیه ثانیه ای نگذشته که آنقدر ... . قضیه را فراموشمیکنیم و آن نفر را میبخشیم
نویسنده: پریسا احمدی
