لبخندجاودانه

Posted on at


گاهی یک لبخند،هجوم تازه احساس را دروجودت زنده میکند؛احساسی که ازآب آبی تر است


 



احساسی که تاخون آدمها رخنه میکند وتودرآن لبخند،حضورسبزی را می بافی وباآن حضور، پروازی عمیق بابالهای مجازی،روحت را می آرایی؛می روی ومی روی تاآنجاکه بانگاهت سکوت می شکند وتوباچشمانت حرفی برای گفتن داری و شوری مولاناگونه را در سرمی پرورانی



احساست روزبه روزپربارترمی گرددوتوسبزترازهمیشه به جهان می نگری. جهانی متفاوت ودیدی بازترو روحی آشناتربا زیبایی ها؛ آنجاست که بغض میشکند وحرفی برای گفتن داری.حرفی که تاآنسوی چشمهادرک میشود وتاآنسوی احساس می پرد


حرفی برای گفتن داری که جهانت را دگرگونه می سازد وتو لبخند می زنی؛لبخندی که زنده گی ات رابا رنگها می آمیزد، زنده گی ات رابا باران می شویدو باملودی روح نوازِعشق آبی میکندوتوآنجاست که معنی واقعی زنده گی را برای نخستین بار می فهمی



آنجاست که دلت می خواهد تاخدایت پرواز کنی چون عشق واقعی آن زمانست که دروازه روحت را به صدا درآورده ومنتظرلبخندآسمانی توست تا باآن لبخندِجاودانه پروازی تاابدیت وپروازی تا خودت داشته باشی. برای خودت حرفی بزنی وبرای خودت بنویسی


خودت را بسرایی ودرقالب عشق،خودت را بریزی؛ آن زمانست که عاشق ومعشوق هردو درتو جاری می شوند و آن زمانست که واژه عشق رنگ حقیقی خود را می یابد. عشقی پاک وبی آلایش، عشقی ازجنس آب، زلال وآبی ترین؛عشقی ازجنس مادر،مهربان و سبز. درآن زمانست که لبخندت جاودانه خواهد بود،جاودانه ترین چون قلبت رساترین خواهدبود ودستانت برای همدردی پُرازخواهش




About the author

nooriya

نوريه عرفانيان استاد درليسه عالي نسوان تجربوي

Subscribe 0
160