افغانستان کشوریست که چند دهه در گیرجنگ ها بوده واین نابسامانی ها بیشترین تاثیرات ناگوار را بروی زندگی کودکان داشته است دراین کشور کودکان از حقوق اولیه زندگی خود نیز برخوردار نیستند .
از جمله مشکلات کودکان در افغانستان مشکلات اقتصادی بوده که باعث میشود نتوانند تعلیم درست ببینند ومجبور هستند کار کنند , دیگر اینکه درجنگ از کودکان استفاده های سوء میشود ,وهمچنان دیگرخشونت های که درجامعه موجود است همه وهمه زندگی کودکان را بامشکل دچار میکند.
وبرای زندگی کردن مجبور به انجام کارهای شاقه هستند وزندگی شان با خطرات گوناگون مواجه است . از جمله میتوان از کودکان خیابانی در افغانستان نام برد که واقعا زندگی را به تلخی سپری میکنند واز همه حقوق اولیه که یک کودک باید از آن برخوردار باشد محروم هستند .
این کودکان از نعمت سواد محروم هستند واز آوان طفولیت بجای اینکه درآغوش گرم خانواده وبا سرگرمی های کودکانه خویش پرورش یابند متاسفانه در سرک ها وخیابان ها برای کسب لقمه نانی باید سخت کار کنند وسرکوب های دیگران را تحمل کنند
.
این کودک به کارهای گوناگون مصروف هستند که بالاتر از توان شان میباشد واین کودکان برای تامین معیشت
زندگی فامیل خود کار میکنند امادردناک تر از این آنست که عده از این کودکان فامیل وخانواده هم ندارند تا پناه گاهی برای شان باشد وبدون سر پناه در خیابان ها بزرگ میشوند درگرمای تابستان وسردی زمستان .
ما درهمه جای که میرویم این کودکان را میبینیم در رستورانت ها جاهای تفریحی,شفاخانه ها ,سرک ها وهمه اماکن عمومی ودیدن این حالت شان هربیننده را متاثر میکند .
پس خود این کودکان درچه وضعیتی باشند این حالت شان در بزرگی باعث افسرده شدن وگوشه گیری شان ازاجتماع میشود وخودشان را درزندگی کمتراز همه میپندارند
.
این کودکان با برخورد های نامناسب از طرف دیگر اشخاص تحریک شده ودست به جنایات نیز میزنند و درندامتگاه ها میتوان تعداد زیادی از این اطفال خیابانی را دید .که به خاطر انجام جرم های مختلف نگهداری میشوند.
این ها آینده کشور هستند دولت نباید بگذارد که نسل آینده کشور در چنین حالت قرار داشته باشند چون بی توجهی به اینان یعنی بی توجه بودن در مقابل آینده وسرنوشت کشور
.
هر قدر چنین وضعیت ادامه پیداکند بیشتر به ضرر جامعه ومردم تمام میشود وخود این کودکان هم زندگی شان را از دست میدهند.