انسانهای مدرن این عصر با انکار و فراموشی خداوند، در حقیقت خود را نیز از یاد برده است و اعتبار انسانی خود را در طبیعت و بُعد مادی جستوجو میکنند.
شهروندان کلان شهرهای مدرن ممکن است ظاهر ادب و اخلاق اجتماعی را در مکانهای عمومی، رعایت کنند؛ اما این آداب ظاهری نوعی رفتار ناشی از عادت است که ریشه در آموزههای شرعی و دینی ندارد. انسان مدرن همهی مناسبات و ارتباطات خود و دیگر شهروندان را در ظواهر عالم ماده جستوجو میکند و از درک پیوند میان عالم ماده و عالم معنا ناتوان است.
یکی از مهمترین تفاوتهای سبک و روش زندگی انسان مسلمان و مدرن ریشه در جهانبینی و نگاه او به هستی دارد. باور و اعتقاد به جهان غیب، همهی ابعاد زندگی را تحتالشعاع خود قرار میدهد؛ چرا که ارتباطی عمیق بین ظاهر و باطن و جهان ماده و عالم غیب قائل است؛ در جامعهی اسلامی، سبک زندگی، سطحیترین لایههای زندگی را به عمیقترین لایههای معنوی آن پیوند میدهد.