فلم انکس: طوری که شما گفتید صنعت فلم افغانستان در حال پدیدار شدن است. از فلم ها اخیر, بچه های بزکشی توجه جهانی را به خود جلب کرد. شما آینده فلم سازی و هنرمندان را در افغانستان چگونه میبینید؟

لینا علم: خبر عالی است اما باید این را پذیرفت که تولید این فلم و بقیه فلم ها توسط یک نسل قهرمان فلم سازان جوان افغانستان بدون هزینه زیاد صورت گرفته است

. تنها چیزی که دارند عزم شگفت آور شان است و این اساس موفقیت شانرا میسازد.آنها آموزگاران شتابانی اند که بدون داشتن کدام منفعت و یا سیستم آموزشی صحیح در افغانستان آموخته های خود در کار خود پیاده میکنند. از طریق رسانه ها اجتماعی آنها میتوانند بیاموزند, معلومات فرا بگیرند و این معلومات را در کار خود پیاده کنند.

بدین صورت من آرزو  و عزم قوی را برای آینده فلمسازی افغانستان میبینم. من  همچنین آرزو دارم که گسترش آموزش های سینمایی و فلم سازی را در افغانستان شاهد باشم. در افغانستان استعداد های عالی و استفاده نشده زیادی وجود دارند.

همچنین میخواهم دیدگاه خود را شریک بسازم که سه نوع فلم در افغانستان ساخته شده اند.

1. نوع نخست, فلم های بزرگ اند که توسط تولید کنندگان خارجی تمویل شده اند و توسط کارگردانان داخلی ساخته شده اند. این فلم ها توجه بسیار زیاد جهانی را بخود جلب کرده اند اما تعدا شان در حال حاضر بسیار کم است مانند بچه کابلی توسط برمک اکرم (2008), اسامه توسط صدیق برمک (2003) و سنگ صبور توسط عتیق رحیمی (2012).




3. نوع دوم, فلم های کم کیفیت, کم هزینه و تجارتی اند که من به آنها فلم های غیر حرفه ای و یا مبتذل میگویم.ما یک فهرست بسیار زیادی از این نوع فلم ها داریم, بالای 150 فلم.


4. در نوع سوم ما فلم های کوتاه مستند و هنری داریم که توسط فلم سازان جوان مانند سیر نورزاد,




6. حسیب نبی زاده, غفاز فیضیار, سازمان فلم سازی جمپ کت (Jump Cut Film Collective), خواهران سادات (Sadat Sisters)  و دیگر فلم سازان تولید شده اند.این هنرمندان با هزینه کم اما با کیفیت و مفهوم عالی فلم می سازند. آنها هوشمندانه و هنرمندانه پیام های بسیار مهم اجتماعی را به مردم  افغانستان و جهان میفرستند. اینها فلم های اند که من به آنها باور دارم و فکر میکنم اینها مهمترینهای آینده سینمای افغانستان اند.


7.