به تازگی با یک دوست خود را دیدار داشتم که بشکل کنایه و قهرآمیزی از (تویتر) شکایت داشت و میگفت که این شبکه اجتماعی مناسب من نیست.
کمک دیگری به او کرده نتوانستم, فقط تلاش کردم که سود ایجاد یک راهبرد رسانه اجتماعی و انکشاف دانش که میتوان با اشتراک گذاری در رسانه های اجتماعی ایجاد کند برایش یاد آوری کنم.
اما او باز هم پافشاری میکرد که شبکه تویتر چیز مناسب برای من نست. ممکن است که شما با دید او موافقت کنید ,اما مشکل در جیست؟ مشکل در اینست که تویتر یک چیز نست.
تویتر یک مد زودگذر و یا یک سرگرمی نیست که در آن به جستجو بپردازید. دقیقا گفتن این که تویتر رسانه ای مناسب برای من نیست مانند این میماند که بگویید, زبان ایتالیایی, اسپانیایی و یا تاریخ برای من نیست.
عاقلانه تر است که بگویید من استفاده از تویتر را نیاموخته ام. تویتر مانند یک زبان است که با فراگرفتن اش روابط شما را در سطح جهانی گسترش میدهد. اما چگونه؟
نخستین بار که به استفاده از تویتر شروع کردم میخواستم که از او چیزهای زیادی بیاموزم, میخواستم که با افراد هم اندیشه خود در سرتاسرجهان متصل باشم. برای این منظور یک برنامه برای خود طرح کردم و نقشه کاری خود را در آن ترسیم کردم.
در بخش میانی این نقش یک حلقه جاه گذاری کردم که موقعیت مرا یادآوری میکرد. بعد این مرکز را به اطراف با خط های پیوند زدم که اهمیت موضوع ها و چگونگی حضور مرا در تویتر به نمایش میگذاشت. به این وسیله میخواستم که در مورد کارهای خود, زنان پیشرو, الگوهای سیاسی و حمایت گران که با آنها کار کرده بودم و یا آنها را میشناختم و به آنها افتخار میکردم, حرف زنم.
در مدت سه سالی که از حضور من در (تویتر) میگذرد, توانستم به خواست دنبال کننده گان(Followers) در این شبکه اجتماعی پی ببرم و هر روزه با مردم زیادتری در ارتباط باشم. درحال حاضر در بیش از 8500 دنبال کننده (Follower) دارم و شاهد یک انکشاف قوی شبکه ای هستم
