خانم ذکیه عظیمی یکی از استادان لیسه اناث ولایت کابل
در سال 1345 در منطقه بریکوت دهمرنگ – ولایت کابل به دنیا آمده و دوران ابتدایی مکتب را در یکی از مکاتب اناث به پایان رسانیده و بعد از آن دوره ی ثانوی خود را در لیسه عالی مریم به پایان رسانید تا اینکه در رشته اینجینیری کامیاب گردیده و شامل پوهنتون کابل شدند و بعد از آن در سال 1365 در بخش اینحینیری الکترونیک فارغ گردیدند و در وزارت خانه ساحه مرکزی ایفای وظیفه نمودند.در سال 1369 ازدواج کردند و ثمره این ازدواج 3 دختر و 2 پسر میباشد
.
اما با آغاز شدن جنگ های داخلی نتوانسته که در وطن زندگی خود را ادامه دهند زیرا ایشان مسئول یک خانواده بوده و باید چاره ای برای نجات شان می سنجیدند تا اینکه به همراه شوهر و خانواده خود به کشور همسایه، پاکستان مهاجر شدند و تا وقتی که آرامی دوباره به وطن بازگشت ایشان هم دوباره به وطن عودت نمودند. و اکنون یازده سال می شود که در لیسه عالی آمنه فدوی به حیث استاد فزیک مشغول تدریس شاگدان این لیسه میباشد. استاد عظیمی د ررابطه با کار و شرایط زندگی خود چنین می گوید: من یک استاد هستم و از این شغل بسیار احساس خوشحالی میکنم زیرا یک وظیفه مقدس و پاک و پیشه پیغمبران اسلام می باشد و این معلم است که جامعه را میسازد.
خانوادهء روشن فکر و اهل تعلیم و تحصیل دارم،از سوی فامیل فشار کاری ندارم ولی جامعه ای که ما در آن زندگی میکنیم با کار کردن خانم ها در بیرون از منزل زیاد موافق نیستند و و دیگر اینکه خودم هم از لحاظ جنگ ها و گاهی حملات انتحاری که می شود کمی احساس خطر میکنم.
با شوهرم که در یکی از مؤسسات دولتی منحیث معاون ایفای وظیفه میکند، به فضل خدا زندگی بسیار آرامی دارم با فرزندانم به مثل دوست رفتار میکنم وبا شوهرم مثل برادر و گاهی اوقات بازی های پسرانه با هم انجام میدهیم.استادی مهربان و غریب پرور هستم.اهل مطالعه هستم و علاقه زیادی به نویسندگی دارم اما بنا به شریط و مشکلات و مصروفیت های روزگار، کمتر می نویسم.
هدف من اینست که که معلم خوبی باشم و بتوانم اولاد خوب،صالح و با علم و تحصیل را تقدیم جامعه خود کنم. و از دولت خواست من همینست که شرایط درسی و تعلیمی را برای شاگردان به خصوص دیگر ولایات بیشتر فراهم سازند تا که اولاد این وطن بتوانند از همه حقوق خود برخوردار باشند، باید مراکز تعلمی بیشتری را ایجاد کنند تا اینکه شاگردان بتوانند به صورت رایگان تحصیل خود را ادامه دهند زیرا وضعیت اقتصاد خانواده ها در افغانستان بسیار ضعیف است و اکثریت نمی توانند در نهاد های خصوصی درس بخوانند واین بزرگترین عامل بیسوادی و بیکاری در کشور ما می شود.
من یک خانم سرشاد و خوش سلیقه ای هستم دوست دارم به ترکیه سفر داشته باشم و آنجا را از نزدیک دیدن کنم. و هم چنان دوست دارم به کشور امریکا به دیدن مادر و پدرم بروم.
در آخر سخنانم می خواهم از شرکت افغان سیتادل که خدمتی بزرگی در عرصه های تکنالوژی کمپیوتر و اینترنت برای جوانان و نوجوانان کرده است و زمینه های زیاد و خوبی را برای شاگردان فراهم ساخته اند، اینکه صنف کمپیوتر را برای شاگردن واستادن لیسه آمنه فدوی تجهیز کرده ند و هم استادی از رشته کمپیوتر در خدمت شاگردان قرار داده ند تا آنها را با این تنکنالوژی بیشتر آشنا سازند ، جای قدر دانی و تشکری است، به امید گسترش فعالیت های این شرکت که به فکر جوانان این مملکت است.
