آزادی نعمتیست بس بزرگ این نیاز نه تنها در انسان ها بلکه در حیوانات و هر زنده جانی وجود دارد و برای بدست آوردن آن مبارزه بتید کرد و حتا برای حصول آزادی از زندگی خویش دز روی زمین باید گذشت.

 

خوصا انسانها آزدا خلق شد اند و برای آزاد زیستن و آزاده بودن از هر نوع فدا کاری دریغ نمی ورزند،چه این آزادی فردی باشد و یا جمعی اگر شخصی آزادی اش به خطر مواجه شود خود به تنهایی باید به مبارزه بپردازد و اگر آزادی یک کشور زیر سوال برود این ملت ها اند که برای این آزادی مبارزه کنند.

 

هشتادد و هفت سال پیش قدرت شکست ناپذیر ترین کشور توسعه طلب جهان در آنزمان توسط پدرآن ما در هم شکست که هیچ اندیشه سیاسی و هیچ مفکوره تحلیلی آینده نگر توانایی مقابله با آن کشور استعماری کهن را در این مردم نمی دیدند.

 

در این میان زنان مبارز و قهرمان ما در معرکخ آزادی همپای مردان در عرصه های عمل و نظر اشترک ورزیده ودر کسب این آزادی همپای مردان نقش بس ارزنده داشته اند.پس آن سال ها کشور ما بلندی و پستی های زیادی را پشت سر گذاشت .

 

 

و بارها باز هم آزادی کشور زیر سوال رفت و باز هم همین ملت افغانستان بودند که دوره های تحجر و سیاهی را پشت سر گذاشتند. مبارزه کردند، شهید دادند، و هیچگاهی حقارت را نپذیرفته و نگذاشتند این مردم زیر سلطه بیگانگان سرخم کند.و باز هم آسیب پذیر ترین فشرل جامعه زنان بودند.این زن بود که شوهرش شهید شد،برادر و پدرش جان خود را در چنین حوادثی از دست داد .و این زن بود که برای فرزندانش مسوولیت مادر بودن و پدر بودن را ادا کرد و این هزار ها و صد ها مادران بودند .که آواره شدند

.

 

و مجبور شدند به هر کار شاقه ای تن بدهند تا بتوانند کمبود مردان را در زندگی خانواده گی رفع کنند.و اما در جهان نیز اینگونه است. به امید اینکه دیگر صدای گلوله ای به عنوان تسلط انسان بر انسان در زیر آسمان آبی شنیده نشود و هر انسان بر آزادی انسانهای دیگر احترام قایل شود و رابطه انسانها از روی انسانیت با هم گره بخورد نه از روی خشونت