یکی بود یکی نبود شخص  بنام خواد  بود دارای پنچ اولاد بود چهار پسر و یک دختر  او جواد برای پسرهای خود بسیار مهربان بود یک دختر بنام سو گل داشت سوگل پدر ومادر بسیار دوست داشت اما پدر  و مادر او بسیا رنا مهربان  بودن

با پسر های خودبسیار مهربان بودسوگل همیشه به این فکر بود

 

که چرا پدرم مثل پسرهای خود مرا دوست ندارد پسرهای  جواد به نام های یونس یوسف پچمان پیمان بود بسیار آنها مهربان بودجواد تمام مال دارای خود بین اولادهای خود تقیسم کرد سوگل گفت پدرجان به من یک قسمت از مال خود برای من هم بدم پدر رش گفت دختر ها مال مردم است سوگل از این پدر ناراحت شد

 

سوگل گفت خدایا تو کمکم کن من از کمک می خواهم تو بزرگ هستی

پدر سوگل فوت کرد پسرهای جواد هر کدم از ثروت پدرخود برای خودسرمایه ساخت هرکدم صاحب زن اولاد سوگل از مال پدرش فقد چندانه کتاب مانده بود  او پول دفتر نداشد اما او همیشه امیدش به خداج بود سوگل همیشه می گفت من با را غم ندارم من از پدر و برادر های مال دارای نمی خواهم

سو گل ده تا عمه داشت حق چند تا پدر سوگل نداد بود حق آنهارا نداد بود پسران جوادهرکدم عش و نوش زندگی می کردن تنها کسی به فکر پدر خود بود سوگل بودسوگل به روستای خود رفت کل عمه های خود جمع کرد برای پدر خود بخششست خوا پش  عمه لتماس کرد پدر مرابخشیم او بسیار گریه کرد با عمه های یش همه پدر سوگل بخشیدن او جای نماز برداشت نماز شکرانه خواند