زعفران یکی از گیاهان طبیعی و دارویی زیبا و خوشرنگ و دارای عطر و بوی گوارا میباشد که رنگ زیبا و طعم آن اشتها آور میباشد
.
از زعفران به عنوان دارویی گیاهی در جهات مختلف استفاده میشود؛ از رنگ آن در صنعت به حیث رنگ آمیزی پارچه های ابریشمی و نخی استفاده میشود؛ زعفران تقویت کننده جیگر، شستشو دهنده مثانه، تقویت کننده قلب،خواب آور و روشن کننده صورت میباشد و نیز از نفس تنگی، خارش چشم، گوش دردی و سـر دردی جلوگیری میکند
.
زغفران معمولن در هرات کشت میشود و در مناطق دیگر افغانستان کشت آن به ندرت قابل دید است، زعفران به دلیل اینکه از جمله نباتات کم آب میباشد و در مناطق خشک و نیمه خشک نیز قابل کشت است توجه دهاقین زیادی را به خود جلب نموده و تعدادی زیادی از دهاقین کشور به کشت آن روی آورده اند و به عوض دیگر محصولات از زعفران بیشتر استفاده میکنند چون کار کشت و زرع آن نسبت به دیگر نباتات آسانتر است و با یکبار بذر و آماده سازی زمین دهقان تا پنج سال از بذر زمین آسوده است و میتواند از همان زمین حاصلات به دست آورد
.
دهقان با هر دفعه جمع آوری مقدار هنگفت پولی را بدست می آورد و در جمع آوری آن نیز تمام فامیل میتوانند شرکت داشته باشند که این خود نه تنها یک وظیفه خیلی خوب برای اشخاص کشاورز کشور و فامیل شان میباشد بلکه یک راه خوب برای جلوگیری از کشت کوکنار در کشور میباشد
.
زعفران برای اقتصاد کشور تاثیر مستقیم گذاشته است و منبع عایداتی خوبی را تشکیل داده است که نه تنها در کشور از آن استفاده میشود بلکه به کشور های همجوار و همسایه و نیز ممالک دیگر آسیایی صادر میشود.