اطفال و خوردسالان از جمله مهمترین قشر جامعه بشمار میروند ، آنها جوانان آینده کشور میباشند و به این اساس باید در قسمت تعلیم و تربیه آنها توجه زیادی صورت گیرد تا در آینده کشور بتواند که دارای قشر جوان روشن فکر و تحصیل کرده باشد و روزی هم شود که رییس جمهوری ورزیده از میان این اشخاص انتخاب شده و کشور را به سوی آبادی ، ترقی ، صلح ، امنیت سوق دهد .
اما در کشور ما کمتر توجه به قشر نوجوان و طفل صورت میگیرد ، اطفال افغان بجای اینکه به مدرسه بروند و علم بیاموزند ، در خیابان ها و بازارها مصروف فروختن اشیاء برای بدست آوردن مقداری اندک پول هستند . این هم بی توجه دولت و هم بی توجه خوانواده هارا نشان میدهد که مسئولیتشان را در برابر اطفال شان نمیتوانند به خوبی انجام دهند .
عامل دیگر اینکه اطفال افغان از نعمت سواد محروم اند فقر خوانواده ها میباشد و نیز نداشتن آگاهی کافی خوانواده ها درباره ارزش سطح دانش در جامعه نیز میباشد .
و اما خوانواده هایی را هم داریم که با همکاری آنها میتوانیم شاهد موفقیت های اطفالشان باشیم ، پس نقش خوانواده ها هم بسیار موثر میباشد در پیشرفت اطفالشان .
نتیجه میگیریم که اگر خوانواده ها در قسمت دانش و علم اطفالشان سعی و تلاش نکنند و همچنین دولت اگر این فرصت را برای آنها محیا نسازد و به همین قسم اگر خود فرد هم سعی و تلاش ننمود و خود را برای رسیدن به موفقیت آماده نسازد پس نه جوانانی تحصیل کرده و روشنفکر خواهیم داشت و نه کشوری آباد و باامن و مستقل .
برای آینده کشور هم که شده به اطفال خود توجه کنید!
