زندگی مملو از خاطره ها است، تمام لحظات و ثانیه های زندگی سازنده ئ همین خاطره ها است؛ گاهی پر از خاطرات شیرین و خوش و گاهی پر از خاطرات تلخ و اندوهگین.

تمامی اینها است که زندگی مان را می سازد و رنگارنگ نقاشی اش می نماید، برخی از همین خاطره ها است که انسان را امیدوار می سازد تا زنده بماند و زندگی کند و به سوی آینده با نگاه بهتر و درخشنده تر و امیدوارتری بنگرد و یا بهتر خوش بینانه بنگرد. ولی برخی از خاطره ها قسمی است که گویی انسان را از پای در می اورد که نه تنها جسم، بلکه چیزی بنام روح مان را لکه دار می سازد، انگار روح مان را اسیر و نابود سازد.

اما همه چیز این دنیا رفتنی است تنها چیزی که بر جا و ماندنی است همین خاطره ها هستند، خاطره ها به ما هدف و انگیزه و به قسمی روح می بخشد؛ اگر برایمان خوش ایند در فردای مان تاثیرات مثبتی را به بار خواهد اورد، هر لحظه با به یاد اوردنش در تلاش ها و کوشش ها و تصمیم گیری ها مثل یاری رسان و پشتیبان ظاهر می شود، تجربه ای زیبا وعالی که راه و روش انجام کار و دستیابی به هدف را اسان تر می کند. اما خاطرات تلخ ؛گاهی حرص، گاهی اندوه و گاهی پریشانی. اما اینها نیز جزءی از توشه ئ تجربیات ما هستند، که در اینده مثل رهنمایی که صحیح و غلط را گوشزد مان می کند همان غصه ئ مار گزیده و ریسمان سیاه و سفید.

ما باید کوشش کنیم تا این توشه عظیم را از یاد نبریم چرا که منبع سازنده ئ تجربیات ماست، چه تلخ و چه شیرین همیشه در جایی نه در جای دگر به کارمان خواهد امد و سودی خواهد رساند چه در زندگی و چه در روح و روان مان.

برای خواندن مطالب قبلی فلم انکس لیسه حوض کرباس میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:

http://www.filmannex.com/Hozakarbas-Herat/blog_post 

نجیبه  احمدی