حسادت یک پدیده است که بعضی اشخاص به اساس جهالت آنرا در وجودشان بوجود میآورند وهوش وحواس خود را به طرف دیگران دوخته واز خوشی آنها غمگین،از
دارایی وداشتن وسیله آنها حسادت میکنند وبا خود وسوسه هستند که چرا ما این همه را نداریم این قسم اشخاص همیشه خود را درحسرت زنده گی ومال دیگران از بین
میبرند وهمیشه جیگر خون میباشند آنها همیشه با فکر کردن در موارد گوناگون رنج میبرند وبا فکر کردن ورنج بردن خود را ضعیف ساخته و به مریضی های روحی مبتلا میگردد.
حسادت یک کار زشت ونا پسند بوده وشخص حسود هیچ وقت به موفقیت نمیرسد چون او از چیز های که خداوند برایش داده راضی نسیت وتوقعات زیادی را دارد و به
اموال ویا دارایی های که دیگران دارد چشم دوخته فکر خود را خراب میکند واین قسم اشخاص را هیچ کس دوست ندارد همه از این قسم اشخاص متنفرهستند باید این
قسم اشخاص به خود فکر کنند و از نعماتی که خداوند برایشان ارزانی کرده شکر گذار باشند واین افکار بی معنا را از فکر خود دور ساخته فقط به خود وزنده گی خود فکر کنند.
چون خداوند متعال همه چیز را برای امتحان آفریده دارایی وثروت انسان را شاد نمیسازد به غیر اینکه شخص را حریص ساخته توقعات او را بالا ببرد واو را به راه های
زشت تشویق کنند باید ما کوشش کنیم به عبادت،به خوبی ها،به رفتارنیکو،خلق نیک وپسندیده ای دیگران حسادت کنیم وخود را مطابق به این رفتار پسندیده عیار سازیم و
به عاقبت فکر نماییم ودیگر به حسادت وناشکری فکر نکنیم وافکار زشت وناپسند را از فکر خود دور ساخته به معنویات فکر کنیم حسادت جز این که شخص را به پیش
همه بی ارزش وبی وقار ساخته وخود شخص را به مریضی های مختلف مبتلا ساخته دیگر هیچ فایده ای برای شخص ندارد با وجود آنکه آگاه هستیم که انجام این قسم
کارها به انسان ضرر میرساند باید از اینگونه کارهای ناشایسته دست بکشیم و به خوبی ها فکر کنیم تا همیشه تمام خوشی های زنده گی از آن ما شود وهمه ما را دوست
داشته باشند باید برای اینکه به اینگونه صفات زشت آغشته نشویم باید تا حد زیاد کوشش کنیم خود را از وسوسه های شیطانی دور نگهداریم وبه جایی فکر کردن در این
مورد خود را با یاد خدا عادت بدهیم وهمیشه عبادت خداوند متعال را بکنیم تا در هر دو دنیا سرفراز وموفق باشیم.
