ادامه محمود طرزی و آغاز زندگی ادبی و سیاسی وی

 

محمود طرزی بعد از برگشت به وطن کوشید تا برای تسکین عطش خود در راه خدمت به وطن و طلب آزادی دست به چاپ نشریه سراج الاخبار زد که محمود طرزی سرچشمه حیات این نشریه نیز بود .

 

او در ابتدا با مقالات علمی وادبی جریده را تقویه می نمود،ولی چون جریده مجبور بود روش ژورنالیستیکی و تنویری را  به خود گیرد راه اصلی خود یعنی انتشار مضامین تبلیغ آزادی خواهی و استقلال طلبی را اختیار کرد

 

که متاسفانه  این راه و روش به طبع حکومت وقت  سنگینی نمود و جریده به نشر شماره سوم موفق نشد.

نشرجریده موقوف و این توقیف شش سال دوام کرد ( 1283 تا 1290) محمود طرزی در ین مدت آرام ننشست و از تپ و تلاش دست نکشید به هر در و دروازه  زد تا اینکه برای بار دیگر  توانست جریده سراج الاخبار نشر حاصل نماید  .

 

این بار جریده به تصدی خودش به صفت مدیر و سر محرر و تحت نگرانی علی احمد خان پا به عرصه وجود نهاد.

در سر مقاله شماره اول و دوم  جریده ، محمود طرزی بعد از حمد و ثنا چنین آغاز می نماید "این یک امر ظاهر وآشکارا است که اخبار در این عصر حاضر به مثابه زبان سلیتها قایم گردیده است .

در عصر حاضر  بجز  از اقوام وحشیه و بدویه هیچ یک دولت و قومی  از هیت های اجتماعیه موجود نیست که مالک اخبار نباشد .

اخبار جمع خبر است که ضد بی خبریست بنابر این قضیه حکمیه که هر چیز به ضد آن شناخته می شود به خوبی معلوم می گردد که از بی خبری تا با خبری چقدر فرق است.

 

محمود طرزی که تا امروز صورت شعار پروگرام تعلیم و تربیه ما ابیات آنرا در پروگرام رادیویی خود زمزمه می کند و آن غزل  در کتاب از هر دهن سخنی و از هر چمن سمنی چنین درج است.

معارف گلستانی دان که ریحانش بود تحصیل

معارف عندلیبی خوان که الحانش  بود تحصیل

اگر اهل معارف بگذرد باقی بود نامش

حیات جاودان علمست و برهانش بود تحصیل