میخواهم در مورد همزیستی چند سطری را تحریر دارم همزیستی یعنی همدیگر پذیری ,توانایی رفتار با دیگران ,مقاوم بودن در برابر رفتار های ناملایم ,تفاهم ,وپذیرفتن یکدیگرهمراه باتفاوت ها.
خداوند انسان راها را خلق نمود با تفاوت ها چنانچه خود الله متعال فرموده ایت ((شما را در قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید.))
خلقت انسان ها طوریست که دارای تفاوت های فردی هستند وهر انسان با همان طرز تفکر وتفاوت های خود زندگی میکند.
اما انسان موجود اجتماعی است وبرای زندگی کردن نیاز به همدیگر دارند تا زندگی کرده بتوانند .اما با تفاوت ها چه باید کرد ؟
تفاوت هارا در ذات انسان ها خداوند خلق نموده است ونمیتوان آنرا تغیر داد اما میتوان با آن کنار آمد .
معنی همزیستی این نیست که ما شخصیت خود مان را از دست بدهیم وتابع دیگران باشیم بلکه این است که شخصیت خود را حفظ نمائیم واین را بدانیم تا با دیران چگونه تعامل ورفتار نمائیم وبا آنها باروحیه ای همدیگر پذیری زندگی کنیم .
اگر همه یکی شوند ومانند هم باشند دیگر همزیستی معنی ندارد همدیگر پذیری همراه با تفاوت ها زندگی را گرانمایه تر میسازد .وبرای این کار باید مهارتهای همزیستی را بدانیم تا راه برای مان ساده تر شود .شاید کسانی هستند که همراه مردم تعامل ندارند وخود را از اجتماع دور نگهمیدارند ومیگویند کسی به مانزدیک نشد .امااین پاداش بیشتری ندارد .اجر بیشتر مربوط کسانی میشود که با مردم یکجا میشوند وصبرپیشه میکنند .این نیکوتر است.
داشتن اختلاف یک امر طبیعی است همه با یکدیگر تفاوت واختلاف دارند اما اصل دراینجا همزیستی است که با این تفاوتها چطور کنار بیائیم .تفاوتها در همه چیز وهمه جا موجوداست .از اجتماع کوچک مان یعنی خانواده شروع تا در بین جامعه بزرگ وملتها .
اختلاف در خانه های ماست .درمیان زن وشوهر ,پدر وپسر ,خواهر وبرادر همه ما درخانه ها تنها تنها زندگی میکنیم دیگر اعضای خانواده فرصتی برای گفتگو باهم ندارند وبزرگان تنها فرمان میدهند با فرزند شان صحبت نمیکنند به او همزیستی را نمی آموزانند وخود نیز تفاوت ها را در نظر نمیگیرند واین باعث فروپاشی خانواده ها میشود دیگر زن وشوهر با یکدیگرتفاهم ندارند وبا تفاوت های یکدیگر کنار آمده نمیتوانند وتحمل همدیگر را ندارند .
در دنیای امروزی دیگر درسی از همزیستی نیست چرا برروی این واژه کلیدی زندگی کسی بحث نمیکند چرابرای جوانان مان در نخست همزیستی را توضیح نمیدهیم تا درجامعه بهتر زیست نمایند چرا یاد نمیدهیم تا تحمل تفاوت های دیگران را داشته باشند اینکه چگونه رفتار نمایند ,چگونه صحبت نمایند وچگونه یکدیگر را قبول نمایند وبا همدیگر مسالمت آمیز زیست نمایند .وفتنه های کوچک را نادیده بگیرند .
حتی در مسجد های مان اختلاف وجود دارد کسی که یک عقیده رادارد ویا پیرو یک مذهب خاص میباشد میخواهد تا دیگران هم مانند او فکر کنند عقیده اورا داشته باشند وحتی بعضی برتحمیل عقاید شان بالای دیگران میکوشند در حالیکه اصل در این است که ما اختلاف داشته باشیم تا یکدیگر را بهتر بشناسیم.تعامل وهمکاری در زندگی برای همه نژاد ها وادیان است در همزیستی باید با همه تفاوت ها کنار آمد .
انسانهای امروزی را میبینیم که کم حوصله وبی پروا شده اند دیگر تحمل رفتارهای یکدیگر را ندارند وزود پیوند ها از هم گسسته میشود همه بخاطر عدم روحیه همدیگر پذیری است جوان امروزی تحمل پذیرش نظر طرف مقابلش را ندارد ومیخواهد او هم مانند خودش فکر کند اما اصل این نیست باید طرز فکر ودید دیگران را بپذیرد وازآن براندوخته های خود اضافه نماید بجاب اینکه از موجودیت این تفاوت ها رنج ببرد میتواند از آن نفع ببرد.
خداوند میتوانست مارا در یک ملت وقبیله پیدا کند اما ما را با تعدد قوم ,قبیله,نژاد .وزبان آفرید تا بایکدیگر تعارف حاصل نمائیم یعنی از سودمند شدن ,یکیجا کردن افکار ونفع بردن از آن ,وتفاهم با یکدیگر پس در این حکمتی است برای اصلاح برای بهتر زیستن انسان ها وبرای آبادانی زمین وادامه حیات انسانها همراه با تفاوت ها.
عزت ,کرامت,حیاوعفت در انسانیت وبرخورد نیک نسبت به اطرافیان وماحول است,نه درجاه ومقام.پس به اصل رجوع کنید ودر پی کسب آن باشید چراکه رحمان متعال رستگاری وکامگاری دنیا وعقبی را درآن نهاده است.
