من مدیونم ، تو مدیونی ، و در کل همه مدیون آن کسانی هستیم که برای دفاع از حقوق خود و هموطنانشان تا پای جان جنگیدند ... من شخصا نمیتوانم سختیها و مشکلاتیکه آنها برای امروز ما کشیدند را نادیده گرفته و خودخواهانه زنده گی  کنم . چون موجودیت آنها بوده که من حال میتوانم بیاموزم و بیاموزانم ، بدون کدام ممانعت در کوچه های گشهرم قدم بزنم ، به راحتی برای زنده گی خود و جامعه خود تصمیم بگیرم ، و در عدم موجودیت شجاعت و جوانمردی آنها ؛ امروزه هرگز نمیتوانستم دست بر قلم برده و این سخنان را بنویسم !

این تلاش های جوانان دیروز بود که جوانان امروز میتوانند به راحتی و آرامش خاطر به زنده گی ادامه دهند ... آنها هم جوان بودند و به مانند ما آرزو و آرمان هایی را داشتند اما همه را فدای آزادی وطن و هموطنانشان نمودند و باعث باز شدن دریچه های صلح و آبادی بسوی هموطنانشان شدند و جوانمردانه شهید شدند .

با شرایط سخت زنده گی که آنها در آن زمان داشتند بازهم همت خود را از دست نداده و برای وطن خود جنگیدند ... اما تا بحال شده است که شما هم برای هموطنان و در کل وطن خود کاری را انجام داده باشید که همه از آن خوشنود و راضی باشند ؟!!

در این زمان هرشخصی به هر نحوی میتواند برای وطن خود وآینده جوانان کشور کاری را انجام بدهد ، مثال خوب آن معلم است ... اوست که مارا خواندن و نوشتن میآموزاند ، او از راه علمی که دارد خدمت میکند ... به همین منوال همه ما میتوانیم از راه موقعیت اجتماعی خود در جامعه خدمتی را برای مردم خود انجام دهیم و خنده را بر لبان آنها جاری کنیم .

هزاران شاخه گل سرخ فدای قدم های تک تک شهدای وطنم !!!