رمضان ماه تقوا وپرهیز گاری است زیرا این ماه وسیله ایست که انسان را به انجام کارهای نیک وخیر تشویق نموده واز انجام کارهای بد نگهمیدارد. چنانکه خداوند(ج) در قرآنکریم می فرماید:«یَآ اَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیَامَ کَمَا کُتِبَ عَلیَ الَّذِینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ.» ترجمه: «ای کسانیکه ایمان آورده اید، برشما روزه واجب شده است، همانگونه که بر کسانی که پیش از شما بوده اند، واجب بوده است، تا باشد پرهیز گار شوید»
تقوی نتیجه ی مبارزه ومقابله با نفس است و حالتیست که سبب فرمانبرداری واطاعت از اوامر اوتعالی گردیده، وسبب اجتناب وخود داری از نواهی او تعالی که اسباب خشم را فراهم می کند می شود. مبارزه با نفس یعنی انسان هوا وهوس ها وشهوات نفسی و با شیطان درونیش مبارزه نموده وبالاخره برآنها غالب شده وآنها را مغلوب می نماید.
تقوا تنها راه هدایت انسان در تمام امور می باشد. واین روزه اصلی ترین مکان تقوا است یعنی این ماه مبارک بوسیله فضائل خویش خود بخود باعث پرهیز گاری انسان می شود. تقوا وپرهیزگاری مهمترین دلیل برای سعادت وآسایش وکامیابی انسان در دنیا وآخرت می باشد.
تقوا وسیله نجات انسان از هر گونه تنگدستی وفقر است و هر کس پرهیز گاری را در امور خویش پیشه نماید همیشه سربلند وخوشبخت بوده وباعث افتخاربرای وی می باشد وخداوند(ج) متقین را چنان دوست دارد که خودشان اصلاً متوجه نشده وتمام خواسته هایشان را برآورده کرده وهمیشه روزی شان را به بهترین وجه می رساند. طوریکه در ماه مبارک رمضان این روزی افزایش می یابد.
بهترین وسیله برای دخول به جنت تقوا است زیرا اشخاص با تقوا تمام امورشان را به دقت وکوشش بدون هر گونه لهو ولهب انجام می دهند و کوشش می کنند تا که کارهای شانرا بدون گناه به پایان برسانند. در امور شان توکل به خداوند(ج) نموده وآنرا به امید او تعالی شروع وختم می نمایند. تمام اسباب بهشت را در همین دنیا برای خود از طریق جمع آوری ثواب فراهم می کنند.
.
