رمضان ماه پنجم میلادی بوده وسی روز است که در هر سال مسلمانان باید آنرا ادا نمایند زیرا روزه سومین رکن از ارکان اسلام می باشد از این سبب ادای آن بر ما واجب است.
رمضان ماهی است که در آن تمام خوبی ها وبرکات نهفته است برکتی که قابل شمارش واندازه نیست، فقط خردمند وباهوش می خواهد که این ارزش ها وبرکات را درک نماید. واین تنها راه برای نزدیک شدن به خداوند(ج) وجمع کردن ثواب می باشد. روزه گرفتن تنها به معنای این نیست که از اذان صبح تا اذان شام چیزی را نخوری و هر کاری را انجام دهی بلکه روزه دار باید از هر لحاظ یعنی تمام وجود انسان مانند: دست، پاه، چشم، گوش، زبان، وغیره اعضا روزه داشته باشد.
انسان روزه دار باید دستش را از انجام کارهای بد نگهدارد، پاهایش را از رفتن به سوی کار بد نگهدارد، گوش اش را از شنیدن چیز ها وحرف های بد نگهدارد، چشم اش را از دیدن چیزهای خراب وبد نگهدارد، ومهمترین چیز اینکه زبانش را همانطور که از خوردن باز می دارد از گفتن سخنان زشت ودروغ وغیبت نگهدارد. تا که روزه دار حقیقی بوده وبهترین روزه را گرفته باشد.
روزه گرفتن برای تمام انسانها فرض گردیده است جز آنانیکه مشکلاتی مانند: مریضی شدید، ناتوانی(پیران)، خانم های شیرده وحامله وغیره افراد که نمیتوانند روزه بگیرند. واگر آنان می توانستند بعد از ماه مبارک رمضان روزه غذایی را بجای آورده واگر نمی توانستند آنرا ادا نمایند باید مطابق دستورات واحکام قرآن کفاره آنرا بدهند. واگر آنها روزه بگیرند وآن روزه شان سبب ایجاد مریضی ومشکل برایشان گردد در حقیقت مخالف احکام الهی عمل نموده اند.
من رمضان را بسیار دوست دارم چون مهی است که برای انسان آرامش جسمی وروحی می دهد. وماهی است که در آن انسان صبر را پیشه نموده وصبور می شود. وخود را به صبر کردن عادت می دهد.
