خداوندبسیا ر بزر گ ومهربان وخداوندخالق کون ومکان می باشد.وبرسر بنده گان خود رحم وشفقت زیادی دارد.وهیچ وقت بنده خودرااز در گاه خود ناامید ودست خالی بر نمی گرداند.وهمیشه به صلاح بنده خود می باشد.فرق نمی کند مسلمان وغیر مسلمان باشد.وهیچخودراپیش کسی حقیر وکوچک نمی کند.خداونداهیچ بنده بی نوا خودرا اسیردست ضالم وستم گر مگردان چون بی نوایی یک درد بسیار بزرگ که انسان رااز زندگی خسته ونا امید می کند.در تمام نکات جهان چی داخلی چی خارجی مردم بی نواوغریب وتیره بخت وجود دارند.

وبه طریق های مختلف لقمه نان خود را به سختی وبدبختی های زیادی حاصل می کنند.یعنی از زیر هزارخوار خاک لقمه نان خودرا بدست می آورند.وشب وروز عرق میریزند.در فصل گرما سوزان کار می کنند.وحتی برای بدست آوردن یک لقمه نان جان شرین وجوانی خودرا از دست می دهند.ودر فصل زمستان که از شدت سرما دست وپایشان یخ زده وسیا ه می گردد.باز هم کار می کند. وخواب راحت ندارند.تا فامیل شان آسوده باشند.خصوصا در افغانستان بسیار مردم بی نواوتیره بخت ودر بدر می باشند.وبی کاری زیادشده است .وجوانان همه بی کار می باشند.ورنج می برند.وبه کشور های دیگر رفته متاسفانه رد مرض ویا معتاد می گردند.

دوباره که برمی گردند.فامیل از آنها متنفر گردیده جای شان در بین سرک ها ،پل ها ،وآشغال ها زندگی می کنند.وموادخوراکه که گندیده می باشد.از بین آشغال ها جمع آوری کرده مصرف می کنند.که بدن شان کاملا میکروبی ویا پیچکاری های که از دواخانه ها وشفاخانه ها در بین آشغال ها می باشد.در بدن خودتزریق می کنند.وموادرابه هر حال که شده بدست می آورند.که باعث نابودی جامعه وخانواده خود می گرد ند.ویک شخص فاسد در جامعه معرفی می گردند.اگر در کشوری که کار امنیت باشد.چرا جوانان ما به کشور های بیگانه رفته وجان های شرین شان را ازدست بدهند.

وباید دولت توجه زیادی کند.وبرا ی جوانان کار پیداکرده وبه تعصیل شان توجه خاصی داشته باشد.تا جامعه به سوی پیشرفت واز بدبختی ها ومعتاجی نجات یابد.وهر بنده خاص خداوندهمیشه باید امید داشته وتوکل به خداوند داشته باشد وهیج گاه از در گاه اونا امید نشود.وهمیشه خداوند را به یاد داشته باشد.وهیج گا ه فراموش نکند.وهمیشه صبوروشکیبا ء باشد.وهیج گاه نا امید نگردد.چون شیطان از در گاه خداوند نا امید می باشد.در دنیا بسیاز از اشخاص نیکوکار وخیرخواه وجود دارند .که کمک های مالی وپولی وبرای افراد بی نواکمک می کند. .دراین وانفسهای روزگار هستند.انسانهایی که آرامش وآسایش خویش رادر آرامش دیگران می بینند.شادی خویش را در شادی دیگران وسعادت وخوشبختی خویش را در نیکوکاری ومدد رسانی به دیگرا ن می دانند.

انسان نبایدتنها به فکر خود باشد بلکه دیگران را اعضای وجود پوست ،استخوان، خون خود فکر کند.وخیانت برمال شان نکند.وحق آنهارانخورد.وباید از هیچ گونه کمک دریغ نکند.وهمان طور که می خواهد.لباس نو،خانه نو،ومال های نو،وسفره رنگین داشته باشد.به دیگران هم خواهان باشد.انسان می تواند با نیکوکاری وکار خیر وکمک کردن به نیاز مندان وبی نوایان چراغی را در آخرت برای خودروشن سازد.ویا زمانیکه اول قبر انسان می گردد.زمانیکه فرشته ملايکه ها از اومی پرسند.که آیا کار نیک هم انجام دادی ،آیا نماز ،قرآن ،روزه را گرفته ای ،ومال مردم را نخورده ای چه خوش است جواب این همه سوال ها بله باشد .تا بهشت را حاصل کرد.چون بهشت را هر کس آرزودارد..وبهشت یک جای رویای می باشد که تنها بنده گان خاص خداوند ونیکوکاران می باشند.

که همنشین با خداوند وپیامبران می باشند.پس کمک به بی نوایان انسان را به خداوندوبهشت نزدیک واز شر شیطا ن در امان می دارد.بسیاری از مردم به طریق های مختلف لقمه نانی بدست می آورند.عهده از آنان از طریق گدایی ،وکارگری ،جاروکشی ،صافی کاری ،کالا شویی ،ودیگر کارها پول بدست می آورند.ومتاسفانه در کشور ما تعدادگدایان زیادوبسیاری از آنان جوان می باشند.که به خاطرچند روپیه دربین سرک ها وپیاده روی ها گشت وگذار می کنند.که وقتی انسان آنها را می بیند.باخود می گوید خداوندا شکرت خدایا هیچ بنده خود را حقیر وبی مگردان انسان می تواند.بی نوایان را به طریق های مختلف کمک کرد.دادن لباس ،کفش ،خوراکی ،پول ،واز همه بالاتر که با آنها خلق نیکو ورفتار پسندیده وآبروی شان را نریزاند.زمانیکه یک شخص فقیر از آنها طلب پول می کند.به جای پول دادن سر جیغ زده ونا سزا می گویند.ونباید هیچ گاه بنده فقیر خودرا ناامید کنیم زیرا خداوندگفته واحادیث آماده است

که که هیچ گاه فقیر را ناامید نکنید زیرا آن بنده خاص خداوندوشاید از طرف خداوندبرای امتحان شما مقررگردیده است .وحقیر وکوچک نشمارید.می توان کسانیکه وضع اقتصادی خوبی دارند.در خیریه ها ومساجد کمک کنند.صدقه بهترین کمک برای شان می باشد.که هم ثواب دنیا وهم ثواب آخرت می گردد.وصد قه رد بلاء می باشد.که مانع اتفاق های بد در زندگی انسان می گردد.صدقه باعث زیاد شدن رزق وروزی در زندگی انسان می گردد.وباعث برکت وطولانی عمر انسان می گردد.وافراد خیرخواه در کار های خود مشکل نمی بینند.وخداوند برای شان وسیله می گردد.وهمه کارهای شان را خداوندآسان می گرداند.انسان هر طورزندگی رانگاه کندزیباست .انسان باید با کم وبیش زندگی خود بسازد.وهمیشه امید داشته باشد شاید یک روز از این بی نوایی وبدبختی نجات یابد وخداوند د ررحمتش را به سوی او باز گرداند.وبیشتری از بی نوایا ن با خدای خود راز ونیاز می کنند.واز خداوند طلب بخشش ورحمت می خواهند.

وتنها امید شان به خداوند وبنده گان خاص خداوند می باشد.انسان می تواند با افراد واطفال بی نوا بایک لبخند ویا یک تحفه کوچک دل شان را بدست آورد.وبعضی از خانواده ها وجود دارند.که خیلی بی نوا ونیاز من می باشند.وحتی نان خشکی وخانه وآب برای خوردن وشستن ندارند.وحتی خانم خانه ازاین همه رنج وسختی تحمل نکرده وقتی میبیند.که طفلش از شدت گرسنگی وشدت سما می لرزد وحتی جانش را از دست می دهد تحمل نکرده دست به خود کش های مختلف می زند.که هم طفل وهم همسرش بیچاره وآواره می گردد.وکسیکه واقعا وجدان ودل رحم داشته باشد از دل وجان برای شان کمک می کند وتنها نمی گذارد کسیکه وجدان داشته باشد از دردمردم باخبر می باشد.وحرث دنیا را نمی خورد.یاری رساندن به مستمندان وبی نوایان وامر به معروف ونهی از منکر جهاد در راه خدا است .چقدر خوب است خدا از ما راضی وخشنود باشد.

بخشنده ترین مردم کسی است که به آن که چشم امید به اونبسته بخشش کند.برترین جهاد آن است که آدمی صبح کند و در اندیشه که ستم به کسی نباشد درمانی که بی نوایان را تسکین می بخشد.امید به خداوند وبنده گانش ودست نوازش وکشیدن بر سر آنها می باشد.در کشور ما تعداد زیادی از بچه های خیابانی وجود دارند که به سن های بزرگ وکوچک مشغول انجام دادن کار های مختلف می باشند .مانند:صافی کردن ماشین ها ،رنگ کردن کفش ها ،موتر شویی ،دست فروشی اجناس معمول خانه ،گدایی ،جمع آوری پلاستیک ،ودیگر کارها انجام می دهند .

وبعضی از اشخاص هستند.که مورد آزار واذیت شان می گردند.واجنا س شان را گرفته ولت وکوب ویا به بهانه های مختلف آنهارا اختطاف کرده وبه سر شان مواد را در بازار ویا انتقال از یک محل به محل دیگر می دهند.ویا عهده از خدا بی خبران از از حقوق اطفال آگاهی ندارند.بالا یشان تجاوزویا آنها را پیش روی دیگر مردان که شراب خور،قمار باز،سکرت کش ، معتاد،آنهارا به زور به رقص می کنند.ولی یک گناه بسیار بزرگ را مرتکب می شوند .ودر قرآن هم ذکر گریده است که گناه بسیار بزرگ وغیر قابل بخشش می باشد.

چون مثل آنها ثروتمند وقدرت ندارند.ومردم قریب وبی نوا وتیره بخت می باشند.وعهده از اطفال خیابانی جای برای خواب شدن ویا والدین نداشته شب وروز خود را در بین کوچه بازار ها صبح می کنند.ودست شان از زمین وآسمان نرسیده جز امید از خداوندبرای وضع بهتر زندگی خودندارند.بادیدن این کارها قلب انسان بد ردآما ده واحساس دلسوزی وهمد یگر برای شان می کند.