لحظه ئ سیاه، یعنی فقر، یعنی بیکاری، یعنی تشنگی و گرسنگی و یعنی نیازمندی و دست درازی.

فقر و بیکاری یا همان  نیازمندی از ان جمله درد هایی است که درمانش به زمان طولانی نیاز دارد و در بسا مواقع به درد بی درمانی مبدل شده که تا مادام عمر دست از دامان ادمیان رها نمی کند. افغانستان از جمله کشورهایی است که لحظه ئ سیاه بار بار در ان تکرار شده و متوقف نگشته است.

انسان ذاتا یک موجود نیازمند است که شامل نیازهای مادی و معنوی می شوند، نیاز های مادی یکی از مهم ترین نیازهای ما انسانها می باشد، چرا که هر چیز در زندگی ما به پول مبادله می شود؛ وقتی بودجه داشته باشیم می توانی نیازهای مادی خود را مرفوع نماییم و برای داشتن بودجه و وضع اقتصادی خوب به کار نیاز داریم. انسان نیاز به دارد. فقر باعث شده تا انسان از خواسته هایش دست بردارد، طعنه ئ هر کس و ناکس را خوراک، پوشاک، جای بود و باش، فضای امن و صحتمندی و... بشنود، تحقیر شود، حق او مراعات نشود و اکثرا به وی باور نمی شود.

فقر باعث بروز مشکلات بسیاری می گردد، کسی که فقیر است هیچ کس با وی دوستی نمی کند، حتی بعضا نمی خواهند جواب سلام فقیر را بدهند و به چشم حقارت بر انان می نگرند. انگاه است که فقیر احساس می کند هیچ است به هر کس احترام می گذارد تا به او نیز احترام کنند. حتی اطفال نیز لطمه ئ فقر را می خورند چرا که ارزو دارند تا مثل دگر اطفال لباس خوب، کیف، کفش و حتی اسباب بازی های رنگارنگ داشته باشند. ولی فقیر باز هم نمی خواهد حرام بخورد و اشتباه کند؛ اما در بسا حالات مخصوصا جوانان به خاطر بیکاری دست به کارهای حرام و نامشروع می زنند.

سخت است اینکه با دیگران چیزی را ببینی که نمی توانی انرا بدست اوری و داشته باشی، اگر  ما وجیبه ئ مان را درست بشناسیم وضعیت این گونه نخواهد بود.

برای خواند مطالب قبلی فلم انکس لیسه ملکه جلالی میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:

http://www.filmannex.com/MalakeJalaliSchool/blog_post 

فاطمه شریفی