انفاق به فقیر

ماه رمضان ماه خوبی ها، برکت، عبادت، وفروتنی انسان است. در این ماه پر خیروبرکت همه در مهمانی خدا دعوت اند. و هیچ کسی نیست که از این ماه فیض واستفاده ای نبرد. همان طور که یک مومن و مسلمان کامل از صبح تا به آذان مغرب تمام وجودش روزه است .باید یک سری کار های دیگر را هم انجام دهد. تا خداوند(ج) بزرگ از او دعاو طاعاتش را قبول کند. مثلا یکی از این کار های خوب که خداوند(ج )امر کرده دادن قسمتی از مال خود به فقیر و مسکین است.

میگویند: دست فقیر دست خداست، یعنی نباید هیچ وقت دست فقیر را خالی گذاشت.چون منزلت شخص فقیر در نزد خدا بالا تر از شخص ثروت مند است.خداوند شخص ثروت مند را غلام فقیران دانسته است. این دنیا دنیای امتحان است هم برای فقیر هم برای غنی،و میگذرد زنده گی اصلی در آخرت است آنجا معلوم میشود که کی میماند وکی میسوزد. خداوند(ج) امتحان میکند که کدام بنده اش در این دو حالت شکر گذارتر در نزد خداست، و به همین خاطر هم است که جایگاه فقیران را بالاتر دانسته است. و برای امتحان در این دنیا خداوند به ثروتمندان فرموده که قسمتی از مال خود را به اشخاص نیازمند بدهید.

این انفاق یا دادن قسمتی از مال خود به دیگران هم از خود روشهای دارد که باید آنها را رعایت کرد.

اول- باید کمک با کسی صورت گیرد که از همه مستحق تر و نیازمندتر است .

دوم- باید انفاق دهنده مالی را که میدهد از روی ریا کاری وکسب مقام ویا نام نباشد.

سوم- از مال خوب خود بدهد.

چهارم- وقتی چیزی به فقیر میدهد التماس دعا داشته باشد.

پنجم- به گونه ای بدهد که فقیر خود را خار نشمارد.

ششم- به  آنقدر بدهد که بی نیاز شود.

هفتم- دست خود را ببوسد، در این مورد روایتی هم است.