درزندګی انسان باید سعی نماید آنچه که ضروری پنداشته شده است مراعات نماید وبداند که چی چیزی نیازمندی زندګی انسان است ودر همه امورکاری زندګی خویش باید نکات ذیل را مورد استفاده قراردهد تا بهترین انسان ها باشیم.
هیچ ګاه خداوند(ج)را فراموش نکنیم زیرا فراموش کردن پروردګار باعث ضعف مومن می شود ودر زندګی همیشه پریشان باقی می ماند.
همیشه با آرامش کار نمایم،صداقت را ملاک عمل خویش قراردهیم،یعنی در همه کارهای مان عشق بورزیم وراستی را پیشه ګیریم.
در ایام کار باید تشویش را از خود دورنمایم تا بتوانیم کار خویش را موفقانه به سر برسانیم.
خوصله مندی وبرده باری داشته باشیم همیشه در مقابل دیګران به هرګونه که باشد حوصله مند باشیم.
هیچ ګاه کوشش نکنیم که حسودباشیم وبه دیګران فرصت دهیم،یعنی در همه عرصه تنها خود را نباید پیش قدم دانست باید به دیګران وقت بدهیم تا بتوانند افکار واندیشه های خودرا اظهار نمایند ودرمقابل دیګران خودراتبارز دهند نباید حسود باشیم خداوند متعال انسان حسودرا دوست ندارد.
با دقت در آیات وروایات روشن می شود که این دنیا ګذرګاه بیش نیست که کاروان زندګی چند صباحی بیش در آن درنګ نخواهد داشت واین ګذرګاه دنیا زندانی برای انسان های با ایمان است .هنر آن است که انسان زندان دنیارا مزرعه ای برای آخرت خود تبدیل کند توشه حیات ابدی را از این کشت زار فراهم نماید .
زندګی دنیا هرچند سختی ومشکلات داشته باشد شایسته وسزاوار است که انسان برای رسیدن به زندګی سعادت من آخرت آنرا تحمل کند زیرا زندګی دنیا نسبت به زندګی اخرت خیلی کم ونا چیز است .
