اگر چشم ها را برواقعیت نبندم و پدیده ها را آن چنان که هست ببینیم و نه آن چنان که می پسندیم،آنگاه نظر کرده ونظردهم،می یابیم که نه کمال زن در این است که جایگاهی مثل جایگاه مرد داشته باشد و نه مردان رواست که بر جنست مردانه خود ببالند.

واقعیت آن است که پیکره ی خلقت انسانی از دو نیمه مستقل،اما هماهنگ آفریده شده است (مردو زن) و آنچه به مردان و زنان برتری میدهد تکاپو در جهت انسانیت است،یعنی تبدیل استعداد به سرمایه در حال گردش. از دریچه ی وحی وخرد اسلامی- قرآنی.

تفاوت بین جنسیت زن ومرد نیست،مگرآن مقداری که لازمه ی نظم و نظام به پیوسته ی آفرینیش است. منزلت و جایگاه زن در اسلام را مینوان از سه بعد برسی کرد.

1-زن از لحاظ شخصیت انسانی

زن نماد و مظهر ظرفیت جمال و سکونت است. هرموجودمظهر نامی از نامهای الهی است.

تمامی امتیاز های نژادی جنسی و.......... پوچ است. ارجمند ترین انسان نزد خدا،باتقواترین آنها است.

2-زن نربان عرفان وآسمان معرفت

نه خدا،ویژه مردان است نه معرفت، گوهر است که زن را نامحرم دانسته واز عرضه شدن به اینان طفره رود.ترقیات معنوی تابع این فرمول است معرفت،محبت،اطاعت وقربت. حال فرقی نمی کند که چه کسی وچه مقدار در طلب معرفت و علم وحکمت گام نهد مهم آن است را قدر بدانیم وآن گاه است وعده الهی میشویم.

3-جایگاه زن در احکام وقوانین الهی

به نظر میرسد آنچه موجب ایجاد سوال وتردید در خصوص جایگاه زن در مکتب اسلام شده وجود پاره ی احکام در مورد زنان است که با ملاحظه ی کلی ساختار احکام و نقش جنسیت درآ نها می توان اشکال ها را برطرف نمود.