سپاس خداراکه مراتوانایی بخشیدتابتوانم چندسطری درموردکمک ومعاونت بنویسم.مابایدبه اشخاصی کمک کنیم که محتاج به این کمک هاهستنددراثرکمک کردن مامیتوانیم زنده گی اشخاص راازفقیری وبیچاره گی نجات بدهیم.کمک بایدبه اشخاصی صورت گیردکه توانایی کارکردن وپول درآوردن راندارند.مابایدبه این قسم اشخاص کمک نماییم ودست ایشان رابگیریم چون آنهاامیدواری زنده گی میکنند وازماطمع وآرزوکمک کردن رادارند.
کمک مانبایدازروی ریاکاری وخودنمایی باشدمابایدطوری کمک کنیم که دیگران ازکمک ماخبرنشوند. مابایدبه اشخاص مسکین وغریب کمک خودراادامه داده وبه آنهاطعنه نزنیم وآنهارابایدبه زنده گی امیدوار بسازیم وایشان رادلداری بدهیم که همچوکسانی هستندکه باشمااندوشماراکمک میکنند.بوسیله افرادمثل شمااست که جامعه مابه طرف ترقی وپیشرفت میرود.خداوندمتعال مارادراین دنیاموردآزمایش وامتحان قرارمی دهدکه کدام یک ازماازمال ودارایی خوددرراه خدابه مصرف میرسانیم وازبنده گان فقیرخداباخبرمیشویم.
دراثرهمین کمک مااست که بسیاری ازهموطنان مابه کشورخوددل بسته وبه ممالک دیگرمهاجرت نمی کنند.زمانیکه مابه شخص فقیرکمک مینماییم اوبرای مادعامیکندودعای اوخیروبرکت رادرمال وزنده گی مامی آورد.مامحتاج دعای اشخاص فقیروغریب هستیم .زمانیکه مابه مسکین ها کمک میکنیم دل ماآرام گرفته وخودرادرپیشگاه خداوندسربلنداحساس میکنیم.
کمک مابایدبه صداقت وراستی باشدبایدماازروی محبت واحساس همدردی به ایشان کمک کنیم نه اینکه کمک ماباتوبیخ,سرزنش وناامیدی باشد.مادراثرکمک کردن حس همدردی خودراباایشان درمیان میگذاریم وارحال واحوال شان باخبرمیشوم.ومشکلات زنده گی شان راجویامیشویم وراه حل برای مشکلات شان میشویم.اگرچه این کمک هانمیتواندمشکلات تمام زنده گی شان راحل کندولی بازهم شکم یک شبانه روزشان راسیرمیکند.وبرای یک لحظه هم که شده دل های شان راخوش میسازد.پس مابایدکوشش کنیم همیشه درتمام مراحل زنده گی خودازکمک کردن به دیگران دریق نکنیم تاکه هم خداوندوهم بنده ازماراضی باشد.
