مار گزیدگی
مار دارای دو کیسه یا دو غده زهر است که در دو طرف آرواره های بالای او یعنی در دو طرف فکین اعلای او در پشت دو چشم جای دارد و هر غده متصل به دندانی قلاب شکل و تو خالی میباشد.
این جانور خزنده موذی در وقت گزیدن دندان خود را در بدن انسان و یا حیوان فرو میبرد و زهری که از غده بیرون میریزد از راه سوراخ دندان داخل بدن میکند و انسان یا حیوان را مسموم میسازد.
جای نیش مار در ابتدا سرخ و بعد سیاه میگردد. شخص مار گزیده در سر تا پای خود مخصوصا در معده و شکم احساس درد و سوزش شدید میکندو حال ضعف و گاهی اسهال بر او دست میدهد. در صورتی که زهر کم باشد و یا گزنده از مار های معمولی باشد بعد از چند روز معالجه بهبود می یابد.
اما اگر مار از مارهای افعی و خطرناک باشد علاوه بر درد و سوزش شدید و طاقت فرسا دچار تشنگی سخت و خشکی حلق و دهان و زبان هم میشود بعد از چند ساعت بیهوش میگردد و خون بدنش میبندد و شخص میمیرد.
در علاج مار گزیدگی باید بی درنگ و بدون تامل بالای محل را که مار گزیده است ریسمان یا دستمال و پارچه بسیار محکم ببندد تا از جریان خون و رسیدن زهر به سایر قسمتهای بدن جلوگیری شودو بعدا محل گزیدگی را با تیغ وسیع کنند و چاک بدهند تا خون جاری شود و زهری که وارد بدن شده است با خون خارج شود.
باید عضو مار گزیده را ئر شیر فرو برند که زهر ها را شیر جذب نماید و به وی شیر بخورانند اگر عملیات فوق اجرا شود و درد ساکت نگردید و شخص رو به بهیود نبود فوری مریض را به نزدیک ترین بیمارستان انتقال داده که به وسیله امپول های ضد مار گزیدگی و سرم در تحت معالجه قرار گیرد تا وی جان شیرین خود را از دست ندهد.
