بهترین وپسندیده ترین علم ودانش آنست که انسان را از راه خدا باخبر می سازد. وسبب می شود که دنیا و اخرت انسان خیر وخوب گردد وهمیشه یک انسان عاقل ودوستاشتنی برای مردم وخدای خود باشد. چنانچه حکیم و وزیر دانشمند انوشیروان می گوید :« برترین دانش خدا پرستی است». یعنی انسانی که به خدا واحکام او روی بیاورد خود بخود تمام علوم ودانش های بشری را یاد می گیرد زیرا تمام دانشها از علومی که خداوند (ج) آفریده کشف می شود
.
موفقیت در امور آرزوی هر شخص است. وانسان برای رسیدن به کامیابی تلاش های زیادی را انجام می دهد ومرحله های مختلف از سختی ها را دنبال می نماید تا اینکه بتواند به موفقیت وسربلندی برسد. بزرگترین رمز موفقیت انسان فکر واندیشه است که با آن می تواند خود را به بلندترن قله ها برساند. چنانچه ویلیام ماتیوس یک روان شناس می گوید:« نخستین قانون موفقیت، تمرکز فکری است». یعنی انسان با فکر کردن می تواند تمام چیزها را درک وبفهمد که بالاخره سبب کامیابی وی می شود
.
یک صفت بد در دنیا است که هر انسان از آن برخوردار می باشد جز افراد با ایمان وپرهیز گار وآن گناه کردن است که متاسفانه در دنیای امروزه بسیار عام شده است وآنرا به لفظ های گونا گونی یاد می نمایند. گناه گردن وثواب کردن هر دو بسیار آسان وراحت است اما نتایج شان بسیار متفاوت می باشد با کردن ثواب انسان دنیا وآخرت اش را خوب ونیک می نماید اما با یک گناه هم انسان دنیا وآخرت اش را بد وخراب می نماید
.
چنانچه یک اندیشمند هندی بنام شوپنهاور می گوید:« اگر با خونسردی گناهان کوچک را مرتکب شدید، روزی می رسد که بد ترین گناهان را هم بدون خجالت وپشیمانی مرتکب می شوید». یعنی انسان با انجام گناهان کوچکی که روزانه انجام می دهد روزی میرسد که دیگر به گناه کردن عادت می نماید وگناهان بزرگ هم در نزد او کوچک جلوه می نماید واز انجامآن هم هیچ ترس وبیمی نخواهد داشت وبا خیال راحت آنرا انجام می دهد.
