حیوانات منقرض شده.

Posted on at


حیوانات در طول تاریخ نسل های مختلف داشته اند و همچنین بسیاری از آن ها از روی زمین محو شده اند. حیوانات منقرض شده اغلب از روی اشتباه های انسانی از بین رفته اند.


تاریخ همیشه پر از دوره های مختلف بوده است و این باعث شده است تا برخی از حیوانات بر اثر بلاهای طبیعی منقرض شوند و همچنین برخی دیگر به علت زیاده خواهی های انسان ها از زندگی کردن منع شده اند. در چندین سال اخیر نیز حیواناتی بوده اند که به دلایل مختلف جانشان را از دست داده اند و همچنین این باعث شده است تا نسل آن ها نیز منقرض شود.


تیرانوزاروس رکس


انقراض : 65 ملیون سال قب


تیرانوزاروس رکس یکی از بزرگترین جانوران گوشت خوار است که تا به حال روی زمین زندگی کرده است. بلندی این حیوان (از سر تا دم) به بیش از 13 متر و قد آن به 5 متر می رسید و احتمالا حدود 7 تن هم وزن داشته است. تیرانوزاروس هم مانند سایر دایناسورهای هم خانواده ی خود حیوان گوشت خواری بود که بر روی دو پا راه می رفت با جمجمه ای بسیار بزرگ که تعادل آن را به کمک دمی بسیار بلند و سنگین حفظ می کرد. در مقایسه با پاهای بلند و بسیار قوی عقبی، پاهای جلویی این حیوان بسیار کوچک بودند و تنها دو انگشت داشتند.


فسیل تی رکس در شمال آمریکا و در صخره هایی که در اواخر دوره ی کرتاسه تشکیل شده اند، پیدا شده یعنی بین 65٫5 تا 68٫5 ملیون سال پیش. این حیوان یکی از آخرین دایناسورهایی است که قبل از انقراض دوران سوم کرتاسه وجود داشته است. بیش از 30 گونه ی مختلف تی رکس شناسایی شده که بعضی از آنها اسکلت های نسبتا کاملی داشته اند. برخی محققان علاوه بر اسکلت، بافت نرم هم یافته اند. فراوانی مواد فسیلی به محققان امکان داده است تحقیقات قابل توجهی در بسیاری از جنبه های زیست شناسی این حیوان، از جمله تاریخچه ی زندگی و بیومکانیک آن انجام دهند.


کواگا : نیمی گورخر نیمی اسب


انقراض : از سال 1883 میلادی


کواگا، یکی از مشهور ترین حیوانات منقرض شده ی آفریقایی، از زیر گونه های گورخر دشت های آفریقا بود که زمانی به تعداد زیاد در ایالت کیپ و بخش های جنوبی ایالت آزاد ارنج در آفریقا یافت می شد. این حیوان به خاطر داشتن خط های مشخص، تنها در نیمه ی جلویی بدن، از سایر گورخر ها قابل تمایز بود. در قسمت میانی، راه های روی بدن حیوان محو می شدند و راه های تیره تر پهن تر می شدند و نهایتا قسمت عقبی بدن حیوان قهوه ای ساده بود. اسم این حیوان یک کلمه ی قبیله ای آفریقایی به معنی گورخر است. این اسم نوعی نام آوا است چون گفته می شود که شبیه صدای کواگا است.


این حیوان در اصل به عنوان یک گونه ی مستقل به نام اکواس کاگا در سال 1788 طبقه بندی شده بود. در طول 50 سال بعد از آن گورخر های بسیاری توسط طبیعت شناسان و سیاحان معرفی شدند. به خاطر تنوع زیادی که در طرح پوست این حیوان وجود دارد (هیچ گورخری شبیه دیگری نیست) دانشمندان طبقه بندی با تعداد زیادی از گونه های مختلف مواجه شدند و هیچ راهی هم وجود نداشت که مشخص کند کدام یک گونه ی اصلی، کدام زیر گونه و کدام گونه های مختلف طبیعی هستند. بسیار پیش از اینکه این سردرگمی حل شود، کواگا بخاطر گوشت، پوست و خوراک ذخیره در انبارهای خانگی، تا حد انقراض شکار شده بود. احتمالا آخرین کواگای آزاد تا اواخر دهه ی 1870 شکار شده بود و آخرین نمونه در اسارت در تاریخ 12 اگوست 1883 در موزه ی آرتیس مجیسترا در شهر آمستردام درگذشت. کواگا اولین موجود منقرض شده ای بود که بر روی DNA او آزمایش انجام شد. آخرین تحقیقات ژنتیکی مشخص کرده اند که کواگا یک گونه ی مستقل نبوده بلکه از نژاد گورخر انشعاب یافته است.


تای لاسین: ببر تاسمانی


انقراض : از سال 1936 میلادی


تای لاسین بزرگترین جانور گوشت خوار کیسه دار در دوران مدرن بود. این جانور بومی استرالیا و گینه نو بود و تصور می شود که در قرن بیستم منقرض شود. در نزد عموم به نام ببر تاسمانی (به خاطر پشت راه راه) و همچنین گرگ تاسمانی و در محاوره به نام ببر تاسی یا تازی شناخته شده است. او آخرین گونه از نژاد خود بود.


تای لاسین در سرزمین اصلی خود استرالیا، هزاران سال قبل از اینکه اروپاییان در آن قاره مستقر شوند منقرض شده بود؛ اما در جزیره ی تاسمانیا زنده مانده بود. شکار گسترده و پاداش برای آن دلیل اصلی انقراض آن بوده اما بیماری، آمدن سگ ها و تجاوز انسان به زیست گاه آنها می تواند از جمله سایر عوامل موثر باشد. با وجود اینکه این حیوان رسما به عنوان منقرض معرفی شده اما هنوز گزارش می شود که دیده شده.


گاو دریایی استلر: جانور بی دفاع


انقراض : از سال 1768 میلادی


این حیوان که قبلا در سواحل آسیاتیک دریای حاشیه ی اقیانوس آرام، از ژاپن تا کالیفرنیا پیدا شده بود، در سال 1741 توسط طبیعت شناس جورج استلر کشف شد. گاو دریایی تا حدود 8 متر رشد می کرد و حدودا 3 تن وزن داشت. بسیار بزرگتر از نهنگ های کوچک دریایی بود و تقریبا شبیه یک خوک آبی بسیار بزرگ با دست هایی تنومند و دمی شبیه نهنگ بود. براساس گفته های استلر این حیوان هرگز به ساحل نمی آید و همیشه درون آب زندگی می کند. پوست بدنش مثل درخت بلوط سیاه و ضخیم است. سرش در مقایسه با بدن کوچک است، دندان ندارد ولی به جای آن دو استخوان سفید تخت یکی در بالا و یکی در پایین دارد.


با توجه به سرعتی که آخرین گروه آنها از بین رفت، احتمالا ورود انسان ها به منطقه دلیل انقراض این حیوان بوده است. هنوز هم گزارش های پراکنده ای از دیده شدن یک حیوان گاو شکل دریایی در دریاهای حاشیه ی اقیانوس آرام و گرینلند وجود دارد، بنابراین احتمال دارد که هنوز گروه کوچکی از این حیوان وجود داشته باشند ولی این مسأله هنوز ثابت نشده است.


گوزن ایرلندی: بزرگترین گوزنی که تا به حال وجود داشته


انقراض : حدود 7700 سال قبل


الک ایرلندی یا گوزن بزرگ، در اوراسیا از ایرلند تا شرق دریاچه ی بایکال می زیست. عمر جدیدترین بقایای به دست آمده از این حیوان تا 7700 سال پیش تخمین زده می شود. این حیوان به خاطر اندازه ی بسیار بزرگش (حدود 2.1 متر ارتفاع تا شانه) و به ویژه بخاطر داشتن بزرگترین شاخ ها معروف است (حداکثر 3٫65 متر پهنای شاخ ها و حدود 40 کیلو وزن آنها بوده است).


بحث در مورد دلیل انقراض آنها بیشتر بر روی اندازه ی شاخ هایشان متمرکز است. برخی معتقدند شکار بوسیله ی انسان عامل اصلی انقراض گوزن ایرلندی است همان طور که در مورد بسیاری از بزرگ جانداران ماقبل تاریخ صحت دارد؛ اما این فرضیه نیز وجود دارد که اندازه ی بسیار بزرگ شاخ ها باعث محدودیت حرکتی نرها در مناطق جنگلی می شد یا اینکه در هر صورت این شاخ ها به درستی با محیط تطابق نیافتند. در هر صورت، شواهد شکار بی رویه مبهم است و گوزن ایرلندی به عنوان موجودی که در پهنای یک قاره زندگی می کرده می توانسته همراه با انسان تکامل بیابد و با حضور انسان ها خو بگیرد.


اروچس: نوعی گاو بسیار بزرگ


انقراض : از سال 1627 میلادی


یکی از مشهور ترین حیوانات منقرض شده ی اروپا اروچس یا اروس نوعی گاو بسیار بزرگ بوده که ابتدا در حدود دو ملیون سال قبل در هندوستان به وجود آمدند و سپس به خاور میانه، آسیا و حدود 250000 سال پیش به اروپا رسیدند.


در قرن 13 میلادی محدوده ی این حیوان به لهستان، لیتوانی، مولداوی، ترانسیلوانیا و پروس شرقی رسید. حق شکار حیوانات بزرگ بر روی هر ملکی محدود به اشراف و به تدریج خانواده سلطنتی بود. همچنان که جمعیت اروچس کاهش یافته است، شکار متوقف شد اما دادگاه سلطنتی هنوز به شکاربان هایی احتیاج داشت تا زمین های باز برای چریدن حیوان وجود داشته باشد. این شکاربان ها در ازای خدمات خود از پرداخت مالیات معاف بودند و شکار غیر قانونی حیوان حکم اعدام داشت. در سال 1564 شکاربان ها می دانستند که براساس آمار سلطنتی تنها 38 حیوان باقی مانده است. آخرین اروچس که ماده بود در سال 1627 در جنگلی در لهستان درگذشت. جمجمه ی این حیوان هم اکنون در شهر استکهلم سوئد است.


ماهی گیرک بزرگ : بزرگترین پرنده در نوع خود


انقراض : از سال 1844 میلادی


ماهی گیرک بزرگ تنها گونه از خانواده ی ماهی گیرک های غیر پرنده ی بزرگ اقیانوس اطلس است که تا زمان های اخیر زنده مانده بود، اما امروزه منقرض شده است. این جانور همچنین به نام پنگوئن نیز معروف بوده است


ماهی گیرک غیر پرنده ی بزرگ با قدی حدود 30 تا 34 سانتی متر و وزنی حدود 5 کیلوگرم در دسته های بسیار در جزیره های شرق کانادا، گرین لند، ایسلند، نروژ، ایرلند و بریتانیا پیدا می شد. اما نهایتاً در اثر شکار بی رویه منقرض شد. بقایای یافته شده در فلوریدا مشخص کرده اند که تا قرن 14 میلادی این پرنده ها گاهی با توجه به خطرات موجود، در زمستان به سرزمین های جنوبی می رفتند.


شیر غار: یکی از بزرگترین شیر هایی که تا به حال وجود داشته است


انقراض : 2000 سال قبل


بر اساس یافته ها از فسیل جانور و نقاشی های ماقبل تاریخ، شیر غار که به عنوان شیر غار اروپایی یا اوراسیایی هم شناخته شده است، گونه ای منقرض شده از شیر است. این گونه بسیار بزرگ بوده است. بلندی قد یک شیر نر بالغ که بقایای آن در سال 1985 در آلمان پیدا شد تا شانه 1٫2 متر و طول بدنش بدون احتساب دم 2٫1 متر بود یعنی حدودا 5 تا 10 درصد بزرگ تر از شیرهای امروزی. احتمالا حدود 10000 سال پیش و در دوره ی یخبندان منقرض شده، البته نشانه هایی نیز وجود دارد که تا 2000 سال پیش هم در بالکان وجود داشته است.


دودو : نمونه ی اولیه از گونه های منقرض شده


انقراض : از اواخر قرن 17 میلادی


دودو یک مرغ غیر پرنده بود که در جزیره ی موریتانی زندگی می کرد. قد این پرنده که از خانواده ی کبوتران بود به حدود یک متر می رسید، از میوه ها تغذیه می کرد و لانه ی خود را روی زمین می ساخت. دودو از نیمه یا اواخر قرن 17 میلادی منقرض شده است. معمولا از آن به عنوان نمونه ی اولیه از گونه های منقرض شده استفاده می شود چون انقراض آن در زمان تاریخ مدون بشر اتفاق افتاد و مستقیما ناشی از فعالیت های انسانی بود. صفت مرده مثل دودو یعنی صد درصد مرده. و جمله ی راه دودو را رفتن یعنی منقرض یا منسوخ شدن یاتبدیل شدن به چیزی از گذشته شدن.


 


منبع سایت http://www.1doost.com/



About the author

MHS31

Born in Afghanistan, Ready to ....

Subscribe 0
160