پدر و مادر  

مادر زیبا ترین واژه، قشنگترین جمله،عزیزترین شخص که در زندگی ما است فدای نامت شوم مادرم از وجودت به وجود آوردی مرا شبها را تا سحر به خاطر که آرام بخوابم نخوابیدی به کوچکترین دردم اشک ریختی به کوچکترین غمم غم خوردی مادرم تو گلی زیبای هستی که هر موقع فرزند تو احساس درد می کنه تو غمگین و پژمرده می شوی آنقدر مهربان هستی که تمام خوشی هایت را به پای فرزندت فدا می کنی دست ما را گرفته قدم به قدم ما را به مقصد نزدیک می کنی از هر نوع اشتباه فرزندت گذشت می کنی فقط به خاطریکه مادر هستی درد و رنج اولادت را تحمل کرده نمی توانی و فقط می خواهی که به چهره اش لبخند و شادی باشه این همه محبت به او می کنی و دوست اش می داشته باشی از این خاطر است که خداوند مهربان بهشتی که زیباست زیر پای مادران قرار داده است . 

                                                     
                

 

پدر تهداب زندگی کسی که فرزنداش را نمی گذاره کوچکترین زحمت را متحمل شود روز وشب حاضر به خاطر اولاداش آفتاب سوزان را تحمل می کند کار می کند زحمت می کشد بخاطریکه اولاداش بدبختی ها مواجه نشود پول پیدا می کند تا اولاداش تحصیل کند کوشش می کند تا که کوچکترین کمی را فرزنداش احساس نکند خداوند خوداش وقتی که زحمت های این دو گل زیبا را می بینه رضا او در رضای پدر و مادر است اما ما چکار می کنیم همین که بزرگ شدیم فکر می کنیم کسی نبوده است که دست ما را بگیره خود ما به راه افتادیم فکر می کنیم کسی به ما زحمت نکشیده خود ما با هوش و دانا بدنیا آمدیم مقام پدر ومادر را فراموش می کنیم هر راه که دل ما خواسته انتخاب می کنیم غافل از اینکه بدون دعا پدر و مادر زندگی برای ما مفهوم نداره بدون دعا شان ما فردایی نداریم.