من هم همانند همین پرنده زیبای که داخل قفس در خانه ما است خود را احساس میکنم .
برادرم این پرنده را وقتی به خانه آورد خیلی کوچک بود ولی زیبا بود و همه اعضای فامیل عاشق این پرنده هستیم.
خیلی به پرنده رسیدگی میکنیم دوستش داریم آب و دانه خوب و به وقت برایش میدهیم ،
خیلی زود زود داخل قفس اش را پاک میکنیم .
ولی غافل از این هستیم که این پرنده را ما زندانی کرده یم .
پرنده را داخل قفس نگهداری میکنیم ولی پرنده نیاز به آزادی دارد .
چون ما دوستش داریم این کار را میکنیم که او همیشه پیش ما باشد .
ولی به نظر من این دوست داشتن نیست این خود خواهی است .
اگر ما واقعا پرنده را دوست داشته باشیم او را آزاد رها میکنیم .
چون پرنده از نامش پیدا است که برای پرواز ساخته شده است .
حالا مقایسه اش با من..................
منم اسیر همین دوست داشتن شده ام ، دوست داشتنی که مرا مانند پرنده حبس خانه و چادر بوقره کرده است .
این چه دوست داشتنی است که آزادی مرا از من میگیرد ؟
آیا به نظر شما این دوست داشتن است یا خودخواهی؟
به نظر من که این جور دوست داشتن ها خود خواهی است ،چون دوست داشتن به معنای محبت مهر عشق ، ایثار و از خود گذشتگی است .
نه به معنای گرفتن خوشی های معشوق
.
