روزبهترین گل های  دنیا (معلم ) مبارک

 

 الف این اولین حرفی بود که او یادم داد .بابا .این اولین واژه ای بود که او یادم داد .1 این اولین عددی است که او یادم داد .او اولین کسی بود که یادم داد با مدادم بنویسم ،او اولین کسی بود که مهربانی را یادم داد، او اولین کسی بود که اشک هایم را بعد از مادرم پاک کرد. ا و اولین کسی بود که کمک کرد تا اولین پله را به بالا بردارم .خدا یا !چی میشد من اولین کسی باشم که روزش را تبریک میگویم .خدا یا !کاش من اولین کسی باشم که واژه هایش را ،حرف هایش را ،عدد هایش را در یک بار ودر یک کلام باز گوکنم ،وبگویم دوستت دارم معلمم .

 

این اولین باراست که چشم هایم به خاطر او طوفانی شده ،نمی دانم هنوز درس هایش یادم نرفته ویا در شوق کودکی هایم یا در شوق دوست داشتن او می گریم .خدایا! فقط یک بار بگذار او هم به سوی من بنگرد شاید هنوز بچه گی هایم یادش باشد. آری من همان کودک دیروزم اما اکنون بال وپر گرفتم درسایه همان کسی که پرواز کردن را یادم داد .

 

خدایا !نمی دانم در این اوج خوشبختی چرا هنوز زمزمه گر نامه اوهستم ،مگر چه جوهری داشت مگر چه شرابی بود که هنوز مستی اش در وجودم هست ،که هنوز نامش در فرهنگ خاطراتم هست؛ایابطظی شاید او تنها یار کودکی ام است شاید به خاطر این که نیمی از بچه گی هایم بازی گوشی هایم نیمی از بلند شدن هایم .....خدایا خسته شدم از گفتن می خواهم عمل کنم اما با کدام دل و کدام یادگاری مگر او چه یادگاری داد که من هنوز او را در دریاچه یادهایم دارم. خدایا می خواهم جای اوباشم شاید این گونه هر لحظه یاد هایش در وجودم زنده باشد در هر واژه ودر هر نفس و.یاد تمامی علم پروران گرامی باد .روزتان مبارک باغبان های باغ علم ،عرفان .