جوانی

جوانی دوره ئ بسیار خوب و دلنشینی است ؛ فقط برای آنانی که قدرش را بدانند ولذتش را ببرند .بعضی ها می گویند وقت طلاست و جوانی هم فرصتی عظیم بر اندوختن نداشته ها .مثلا برای بعضی ها شرایط ایجاب نمی کند که درس بخوانند و وقتی که پیری و فسرده گی فرا رسد: می گویند که کاش در موعدش درس می خواندیم و استفاده ئ مفید می نمودیم . در حالی که پشیمانی سودی ندارد .اما کسی نیست که برایشان بگوید که نصیبی بود که خودت بر خویش رقم زدی و بهاری بود که دیگر باز نمی گردد .

دوره جوانی نعمت الهی است ,که الله متعال برای همه کس آن را عطا کرده است اما بعضی که قدر این بهار را نمی دانند خودشانمقصراند. 

ما در جوانی خود درگیر امتحان سختی خواهیم شد که بعد ها و بعد از گذشتاندنش درسش را خواهیم آموخت . که آن امتحان به دست خود ماست که می تواند ما را کامیاب ئ سرفراز و از شر شیطان و آتش جهنم رهایی بخشد و یا ناکام و سرافگنده و اسیری در بند شیطان و خواسته هایش .

 

مشکل ترین زمان جوانی این است که , بعد از سپراندن طفولیت انسان را وارد دنیای جدیدی از خواسته هایی می سازد که با آمدنش توانایی دست یابی آنها را بر ما میسر می سازد .این انسان جوان با نیرو وافکار بسیار قصد بدست آوردن آرزوها و خواسته هایش را دارد .حتی بعضی اوقات ناخواسته دست به کسب تجربیاتی می زنند که بعدها پشیمان و مرتکب اشتباه ئ گناهی جبران ناپذیر می شوند .
مثلا در نخستین گام های جوانی عشق و عاشقی از راه می رسد و جوان را دگرگون و غرق رویاها , خاطره ها وتلخی هایش می سازد . از دیدگاه من عاشق شدن هوسی خام است و عاشق واقعی هم نیست و طوری عشق می ورزد که وصالش امکان پذیر نیست ولی در راه رسیدن به عشقش تسلیم نمی شود و آرام نمی نشیند .

روزی یک زن پیر و فسرده در منزل حضرت محمد رفت و گفت : ای محمد (ص) آیاما پیر ها هم به بهشت می رویم یا خیر؟!آن حضرت فرمود:

به زبان عامیانه که , نه شما به بهشت پای خود را هم نمی گذارید . آن پیرزن ناراحت شد و وقتی می خواست از حیاط منزل آن حضرت بزرگوار بیرون برود ایشان گفتند :

ای زن پیر تو به این پیری و افسردگی خود به بهشت نمی روی بلکه چهارده ساله می شوی و بعد وارد آن می گردی .

ما در دوره ئ زندگی خود تجربه هایی زیادی را کسب می نماییم, که هر تجربه می تواند بر آینده مان تاثیر گذار باشد . بعضی ها در جوانی خود زحمات زیاد می کشند و از راه علم و دانش صاحب مقام و منزلت می گردند و خوشبختی دنیا و آخرت خویش را تضمین می نمایند و برعکس کسانی نیز هستند که خود را قربانی حرص های دنیوی ساخته و امروز و فردای خویش را به تباهی و بربادی می کشانند .
زندگی زیباست اگر ارزشش را بدانیم .