چه سوالاتی در ذهن داری که میخواهی بپرسی ؟

چه چیز بیش از همه شما را در مورد انسان متعجب می کند ؟

خدا پاسخ داد …
این که آنها از بودن در دوران کودکی ملول می شوند .عجله دارند که زودتر بزرگ شوند و بعد حسرت دوران کودکی را می خورند .این که سلامتی شان را صرف به دست آوردن پول می کنند.و بعد پولشان را خرج حفظ سلامتی میکنند .این که با نگرانی نسبت به آینده فکر میکنند .زمان حال فراموش شان می شود .آنچنان که دیگر نه در آینده زندگی میکنند و نه در حال .این که چنان زندگی میکنند که گویی هرگز نخواهند مرد .و آنچنان میمیرند که گویی هرگز زنده نبوده اند .خداوند دست های مرا در دست گرفت و مدتی هر دو ساکت ماندیم .بعد پرسیدم …به عنوان خالق انسان ها ، میخواهید آنها چه درس هایی اززندگی را یاد بگیرند ؟

خدا دوباره با لبخند پاسخ داد .یاد بگیرند که نمی توان دیگران را مجبور به دوست داشتن خود کرد .اما می توان محبوب دیگران شد .یاد بگیرند که خوب نیست خود را با دیگران مقایسه کنند .یاد بگیرند که ثروتمند کسی نیست که دارایی بیشتری دارد .بلکه کسی است که نیاز کم تری داردیاد بگیرن که ظرف چند ثانیه می توانیم زخمی عمیق در دل کسانی که دوست شان داریم ایجاد کنیم .و سال ها وقت لازم خواهد بود تا آن زخم التیام یابد .با بخشیدن ، بخشش یاد بگیرن .یاد بگیرند کسانی هستند که آنها را عمیقا دوست دارند .اما بلد نیستند احساس شان را ابراز کنند یا نشان دهند .یاد بگیرن که میشود دو نفر به یک موضوع واحد نگاه کنند و آن را متفاوت ببینند .یاد بگیرن که همیشه کافی نیست دیگران آنها را ببخشند .بلکه خودشان هم باید خود را ببخشند

.و یاد بگیرن که من اینجا هستم … همیشه …

خدا بزرگ ، خدا مهربان ، خدا خوب است
تو خوب هستی و من خوبم و هوا خوب است
دلم اگر چه شکسته ، اگر چه بیمار است
ولی به عشق تو چون هست مبتلا ، خوب است
مریض عشق تو هرگز شفا نمی‌خواهد
چرا که درد اگر بود بی دوا ، خوب است
مگو که “درد و بلایت به جان من بخورد”
به راه عشق، اگر درد ، اگر بلا خوب است
خوشم به خنده ، به اخم و گلایه‌ات ، زیرا 
هر آنچه می رسد از جانب شما خوب است