وسیله که کارشان رساندن اطلاعات و معلومات به مردم است رسانه گفته میشوند.این وسایل اطلاعات را به همه یا اکثر مردم میرساند برای همین رسانه های جمعی نیز گفته میشوند.رسانه های افغانستان در 12 سال گذشته رشد چشمگیر داشته اند و یکی از دستاوردهای دولت مردم سالار این کشور به حساب میایند.این رسانه ها بر علاوه رساندن جدید ترین خبرها و رویدادهای فرهنگی , اجتماعی , اقتصادی و ورزشی به مردم در بالا بردن سطح آگاهی آنها نیز نقش ارزنده ای را ایفا میکند.
رسانه ها به 3 بخش تقسیم شده اند: نوشتاری, شنیداری, شنیداری دیداری.
نوشتاری که همان مطبوعات است شامل روزنامه ها , مجله ها و هفته نامه ها میشود.این نوع رسانه میتواند تاثیر عمیق روی اذهان عام داشته باشد.
شنیداری: عبارت از رادیو است و شنوندگان میتوانند در هر جا از آن استفاده نمایند.
شنیداری دیداری: که عبارت از تلویزیون میباشد و تاثیر گذار ترین رسانه در جامعه به شمار میرود.
بهترین خصوصیت رسانه ها در افغانستان آن است که مردم میتوانند بر کارکرد دولت مردان خویش نظارت نموده و از آنها انتقاد نمایند, برعلاوه دولت مردان نیز از خواسته های مردم با خبر میشوند.رسانه های افغانستان که اکثرا خصوصی میباشند شعارشان بی طرفیست اما گاهی از حزب و یا شخص خاصی حمایت میکنند و به مردم اطلاعات دقیقی را نمیرسانند.و در بعضی هم جوانان کم تجربه و یا تازه کار مشغول فعالیت اند که در عرصه ژورنالیزم از تجربه کافی برخوردار نیستند و شاید گرایش حزبی یا ایدیولوژیکی را دارا باشند که تعدادشان هم کم نیست.
اکثر رسانه ها به دنبال آن هستتند تا رویداد خبر ساز را زودتر به دست بیاورند و رسالت اصلی خویش را که همانا اطلاع رسانی است فراموش میکنند و حتی خبری را هم که پخش میکنند به مراحل تاییدی آن کمتر توجه میکنند.
در اخیر رسانه ها باید منافع علیای کشور عزیزمان را در نظر گرفته و بکوشند تا وحدت ملی را در کشور تحکیم بخشیده و آنرا گسترش بدهند تا افغانستان دوباره به دوره سال 2001 بر نگردد.
