نخست باید گفت که اقتصاد و تجارت جهان را با صلح رابطه ی است محکم و ناگسستنی.هرچند مطالعات روی برنامه ریزی های اقتصادی جنگها بیشتر صورت میگیرد ولی کمتر توجه و تحقیق روی فواید اقتصادی که در موجودیت صلح عاید جامعه میشود، شده است.

ماباید بدانیم که صلح کلید پیشرفت اقتصاد است و صلح کلید بهتر معیشت کردن افراد جامعه از نظر اقتصادی میباشد.

صلح میتواند در پیشرفتهای اقتصادی یعنی مادی و معنوی یک کشور موثر باشد.هرگاه صلح درجامعه حکمفرما باشد عدالت اجتماعی نیز برقرار است بناءً صاحبان شرکتهای تولیدی از جانب مخربین جامعه متضرر نمیشوند و یا تولیدات شان حتی در مسیر شاهراه ها طعمه ی شعله های آتش جنگ نخواهد شد. رکود اقتصادی به میان نمی آید.

در اجتماعی که صلح نباشد، مردم به حقوق اجتماعی و اقتصادی نمیرسند، مشکلات روزبروز بیشتر میگردد. پس بهتر است تا محققین ، برنامه ریزان اقتصادی و سیاست گذاران بیشتر توجه شان را در تامین صلح مبذول بدارند تا اینکه اقتصاد جهان را پربارتر سازند و رفته رفته از تلخی های زنده گی افراد جهان کاسته شود.

به امید روزی که پایه های اقتصادی افغانستان در یک فضای صلح آمیز محکم و پایدار گردد، پس برای ما واضح شد که صلح در اسلام،اقتصاد و اجتماع حایز اهمیت بارز است و صلح منشاء تمام خوبی ها و پاکیزه گی هاست ، پس چرا بگذاریم تا صلح از ما دوری جوید بیایید تا یکدیگر را به صلح دعوت نموده و آغوش خود را صادقانه و با محبت برای همیشه برروی صلح بگشاییم و دستان خودرا برای خدمت به افغانستان عزیز آماده ی هر نوع تلاش خسته گی ناپذیر و آبله ها کنیم...